Zondagmorgen 17 juli 7.45 uur. Ik ontwaar een bewolkte lucht waar hier en daar en zonnestraaltje doorheen piept. De buienradar stelt mij gerust. De eerste uren geen regen. Dus de keuken in, thee gezet, boterhammetjes gesmeerd en mij in wielerkledij gehesen voor de zondagse Bello-rit.
Wat zou de opkomst zijn? Coen is met vakantie weet ik, zo ook Arne en Willem. En Ferry en de anderen dan? Zou Arre al weer terug zijn? Jazeker, Arre is weer terug en vanmorgen present. Ook Roel , vorige week ook al van de partij, lijkt de zondagmorgen weer voor Bello gereserveerd te hebben. Meindert strijdt op meerdere fronten ( Escargots, Veluwerijders en Bello ) en is er ook. Hij wil bij Bello dit jaar nog promoveren van adspirant lid naar gewoon lid en is druk bezig zich de daarvoor benodigde fietskwaliteiten eigen te maken. En ondanks een drukke verbouwing is ook Maarten aanwezig.
Het zou bij 5 man gebleven zijn, ware het niet dat ineens een Giant racefiets met het opschrift Rabobank om de hoek komt suizen met daarop geen Maarten Tjallingi zoals wij eerst dachten, maar onze eigen Pieter! Gepokt en gemazeld uit de GBBT 2011 gekomen waren alle mitsen en maren om nu eindelijk eens een racefiets van deze tijd te kopen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar Pieter zou Pieter niet zijn als hij daravoor niet ergens een adresje op het spoor zou zijn gekomen om zo ’n fiets al onderhandeld tegen een verhoudingsgewijs acceptabele prijs en veel extra ’s te kopen.
Zo blijkt Bikcenter van Tuyl in Zaltbommel na het raceseizoen o.a. de fietsen van de renners van de Rabobank op te kopen en op de markt te brengen. Mooie fietsen, dura-ace afgemonteerd en uitgerust met een compact crankstel. Pieter had Coen als technicus meegenomen en ook die is gezwicht voor een Rabofiets. De reservefiets van Denis Mensjov die, voor zover wij weten, alleen maar op het dak van de ploegleiderswagen heeft gestaan.
Na uitvoerig de fiets van Pieter te hebben bewonderd en alle bijzonderheden rondom de aankoop te hebben besproken en van commentaar voorzien, komen we eindelijk aan fietsen toe. Op naar de koffie in de Blaauwe Kamer bij Wageningen.
We nemen de Posbank, de Zijpenberg en de Emma Pyramide op in onze route maar we hebben buiten de waard, in dit geval Pieter, gerekend. Als ware hij een professional zo laat hij ons zijn wiel zien, fietst ons er vervolgens uit en laat ons onderweg hijgend naar adem achter. We overwegen hem het lidmaatschap te ontnemen en vragen ons af hoe Harry het volgend jaar moet klaarspelen om hem in de GBBT 2012 te verslaan, kortom wij staan versteld en zijn van slag. Pieter heeft een metamorfose ondergaan zo lijkt het. Lijkt hé? Maar is dat ook zo? Wij weten immers dat Pieter nogal eens zijn krachten niet goed verdeelt over de trip dus hopen wij op beter naarmate de rit vordert.
Voort gaat het in gestrekt tempo via Oosterbeek, Heelsum, Renkum, de Wageningse Berg en via de dijk naar de Blaauwe Kamer waar we ons na 50 km. de koffie en het kersen- en appelgebak goed laten smaken.
De windrichting is zodanig dat we de tweede helft van onze fietstocht met plezier tegemoet zien. Het Het pont over, windje in de rug en fietsen maar. Het is alweer Pieter die als eerste weg is, op enige afstand gevolgd door Maarten en daar weer achter de overige mannen. Tot Roel het genoeg vindt en op ouderwetse wijze met Meindert, Arre en Wiebe in zijn wiel met een snelheid van tegen de 50 km. per uur het gat dichtrijdt.
De snelheden blijven daarna hoog. Een eenzame renner wordt ingehaald maar kort daarna merkt Maarten dat zijn verbouwing andere spieren traint dan die van een wielrenner en moet even gas terug worden genomen. De eenzame fietser gaat ons voorbij en we zien geen kans hem voor Arhem nog een keer te passeren. Zelfs Pieter niet, die onvervaard zijn partij mee blijft blazen.
Vlak voor Huissen sluit een fietser bij ons aan die ons tot De Steeg gezelschap houdt en fietsen we met z’n zevenen over de Sacharovbrug, langs IJsseloord, de IJssel en parallel met de A 348 naar Dieren nadat we Arre en Maarten hebben afgezet in Rheden.
Rond 12.30 uur, met een kleine 100 km. op de teller, een gemiddelde dat de 30 km. raakt en de vraag of wij ook niet op een Rabofiets moeten overstappen sluiten we onze onder mooie weersomstandigheden gereden onze Bellorit af.
Wat zou de opkomst zijn? Coen is met vakantie weet ik, zo ook Arne en Willem. En Ferry en de anderen dan? Zou Arre al weer terug zijn? Jazeker, Arre is weer terug en vanmorgen present. Ook Roel , vorige week ook al van de partij, lijkt de zondagmorgen weer voor Bello gereserveerd te hebben. Meindert strijdt op meerdere fronten ( Escargots, Veluwerijders en Bello ) en is er ook. Hij wil bij Bello dit jaar nog promoveren van adspirant lid naar gewoon lid en is druk bezig zich de daarvoor benodigde fietskwaliteiten eigen te maken. En ondanks een drukke verbouwing is ook Maarten aanwezig.
Het zou bij 5 man gebleven zijn, ware het niet dat ineens een Giant racefiets met het opschrift Rabobank om de hoek komt suizen met daarop geen Maarten Tjallingi zoals wij eerst dachten, maar onze eigen Pieter! Gepokt en gemazeld uit de GBBT 2011 gekomen waren alle mitsen en maren om nu eindelijk eens een racefiets van deze tijd te kopen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar Pieter zou Pieter niet zijn als hij daravoor niet ergens een adresje op het spoor zou zijn gekomen om zo ’n fiets al onderhandeld tegen een verhoudingsgewijs acceptabele prijs en veel extra ’s te kopen.
Zo blijkt Bikcenter van Tuyl in Zaltbommel na het raceseizoen o.a. de fietsen van de renners van de Rabobank op te kopen en op de markt te brengen. Mooie fietsen, dura-ace afgemonteerd en uitgerust met een compact crankstel. Pieter had Coen als technicus meegenomen en ook die is gezwicht voor een Rabofiets. De reservefiets van Denis Mensjov die, voor zover wij weten, alleen maar op het dak van de ploegleiderswagen heeft gestaan.
Na uitvoerig de fiets van Pieter te hebben bewonderd en alle bijzonderheden rondom de aankoop te hebben besproken en van commentaar voorzien, komen we eindelijk aan fietsen toe. Op naar de koffie in de Blaauwe Kamer bij Wageningen.
We nemen de Posbank, de Zijpenberg en de Emma Pyramide op in onze route maar we hebben buiten de waard, in dit geval Pieter, gerekend. Als ware hij een professional zo laat hij ons zijn wiel zien, fietst ons er vervolgens uit en laat ons onderweg hijgend naar adem achter. We overwegen hem het lidmaatschap te ontnemen en vragen ons af hoe Harry het volgend jaar moet klaarspelen om hem in de GBBT 2012 te verslaan, kortom wij staan versteld en zijn van slag. Pieter heeft een metamorfose ondergaan zo lijkt het. Lijkt hé? Maar is dat ook zo? Wij weten immers dat Pieter nogal eens zijn krachten niet goed verdeelt over de trip dus hopen wij op beter naarmate de rit vordert.
Voort gaat het in gestrekt tempo via Oosterbeek, Heelsum, Renkum, de Wageningse Berg en via de dijk naar de Blaauwe Kamer waar we ons na 50 km. de koffie en het kersen- en appelgebak goed laten smaken.
De windrichting is zodanig dat we de tweede helft van onze fietstocht met plezier tegemoet zien. Het Het pont over, windje in de rug en fietsen maar. Het is alweer Pieter die als eerste weg is, op enige afstand gevolgd door Maarten en daar weer achter de overige mannen. Tot Roel het genoeg vindt en op ouderwetse wijze met Meindert, Arre en Wiebe in zijn wiel met een snelheid van tegen de 50 km. per uur het gat dichtrijdt.
De snelheden blijven daarna hoog. Een eenzame renner wordt ingehaald maar kort daarna merkt Maarten dat zijn verbouwing andere spieren traint dan die van een wielrenner en moet even gas terug worden genomen. De eenzame fietser gaat ons voorbij en we zien geen kans hem voor Arhem nog een keer te passeren. Zelfs Pieter niet, die onvervaard zijn partij mee blijft blazen.
Vlak voor Huissen sluit een fietser bij ons aan die ons tot De Steeg gezelschap houdt en fietsen we met z’n zevenen over de Sacharovbrug, langs IJsseloord, de IJssel en parallel met de A 348 naar Dieren nadat we Arre en Maarten hebben afgezet in Rheden.
Rond 12.30 uur, met een kleine 100 km. op de teller, een gemiddelde dat de 30 km. raakt en de vraag of wij ook niet op een Rabofiets moeten overstappen sluiten we onze onder mooie weersomstandigheden gereden onze Bellorit af.