Rondje Hilletje

 

Vandaag, 3 juli, de herstart van de zondagse Bello trainingsritten. Stond de eerste helft van het fietsseizoen in het teken van de voorbereiding op de fietsweek Cevennen (Mont Aquial)/ Ardeche/ Drome (Mont Ventoux). Nu is het zaak om de opgebouwde fietsconditie te consolideren om zodoende de nog op de agenda staande wielerklassiekers gecontroleerd op Bello niveau te kunnen rijden.

Uiteraard waren de Frankrijk-gangers Rocus, Coen, Wiebe, Meindert, Ferry, Ruud en Pieter de mannen met de getrainde fietsspieren en vertoonden hun superioriteit met veel kopwerk en vluchtgedrag. De anderen: Willem, Maarten en Ton waren de meerijders.

 

Na de spannende en soms hachelijke fietsavonturen in Frankrijk kon er nu weer op ons bekend terrein worden gefietst. De weekend aanbiedingen van de Spar waren dat Coen op een retro fiets was met rose stuurlint, Rocus zijn gele trui had thuis gelaten en Pieter zijn jack al uittrok om er daarna met volle overtuiging kopwerk te doen naar onze koffieplaats “Het Hilletje” in Kootwijk. Op zijn tijd werd er flink aangetrokken en wachten op enkele achterblijvers paste eigenlijk niet in dit scenario. Vooral op de smalle fietspaden door het bos en de hei is het als compacte groep te blijven rijden geen sinecure.

 

Tijdens de pauze passeerden uiteraard de belevenissen van de afgelopen week de revue. Over de persoonlijke klimtijdresultaten naar de top van de Ventoux werd nogal vaag gedaan; wel werd duidelijke dat Harrie met 1.31 een magistrale prestatie heeft geleverd.

Op de terugweg in Hoederloo sloegen drie van onze kompanen links af terwijl de rest rechtdoor reed. Waarom deze drie voor een andere route kozen was mij niet duidelijk. Wilden zij eerder thuis zijn of hebben zij nog een extra lus gemaakt om toch maar genoeg kilometers te kunnen maken?

Thuis, op mijn nieuwe woonadres had ik 111 km op de teller staan, waarvan 28 ½ km van huis naar de Spar. Wat brengt de toekomst?