Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Zondag 3 juli

Bij de Spar gaat het deze zondag in eerste instantie voornamelijk over het weer.
Berend heeft door veel ervaring(veel regen) wijs geworden uitvoerig bestudeerd hoe de buien vandaag over ons land trekken.
Niet helemaal tot zijn tevredenheid wordt besloten om ditmaal naar Nijmegen te rijden.
Dit doen we eigenlijk nooit! Dus een soort nieuwe route.
Berend,Arre,Arne, Meindert, Maarten en ik vertrekken richting Pleiroute.
Het gesprek gaat al gauw over de ramp, die zich over Coen voltrekt.
Iedereen voelt zich verslagen en niemand weet hoe nu te reageren.

Vorige week heeft Maarten het"peleton" een hels tempo opgelegd gedurende de hele rit.
Nu hij weer naar voren komt besluit ik naast hem te gaan rijden en een gesprek aan te knopen.
Zo hoop ik zijn tempo enigszins binnen de perken te houden.
Dit lukt wonderwel tot Elst.
We zitten dan op het snelfietspad tussen Arnhem en Nijmegen: het Rijn-waal-fietspad.
In Lent gaan we een heel eind door de nieuwbouwwijken en tenslotte via de "snelbinder" over de Waal.
We hebben een prachtig zicht op de nieuw aangelegde "goot" en het eiland in de Waal.

Op een terras aan de Waalkade wordt koffie gebruikt met forse stukken appeltaart.
Na een klim via"de weg naar de hemel" rijden we de oude Waalbrug over.
Zodra we door een aantal wielrenners met in hun midden een dame worden voorbij gereden is het hek van de dam.
Met de wind schuin achter rijden we de dijk op.
Nu is Maarten weer helemaal in zijn element.
Voor een aantal gaat het af en toe te hard als de teller rond de 40 km/h komt.
Uiteindelijk wordt het drieste groepje wielrenners(die groenen), dat ons zo maar voorbij rijdt op de Waalbrug ,gepasseerd.
Direct sturen zij de dijk af en verdwijnen uit ons zicht.
Wij rijden de dijk helemaal af: eerst langs Angeren en tenslotte langs Huissen.
Wanneer we in de buurt van Huissen komen is dewind gedraaid en ons niet meer zo gunstig gestemd.
Mijn benen beginnen te protesteren en aan de horizon zien we de door Berend zo gevreesde donkere wolken, waaruit zichtbaar veel regen valt.
"Ik had het nog zo voorpeld:Om 12.15 uur gaat het regenen in Arnhem e.o.!"
Zodra we de brug van de Pleijroute opdraaien begint de nattigheid, die niet meer ophoudt voor we thuis zijn.
Met zeer vermoeide benen en 100 km op de teller stap ik toch erg tevreden af.
Dit is een mooie route om nog eens te rijden.