Weerzien
Een mooie dag. Vakanties, slecht weer, malheur vormen voor mij geen excuses meer om vandaag niet naar de Spar te gaan. Benieuwd wie er zouden zijn; want na één jaar afwezigheid door het bijna fatale ongeval is het toch afwachten hoe ik me zal houden in het Bellopeloton. De opkomst was beperkt maar de grote mannen waren er wel. Roel, Arre op een nieuwe Specialized, Ruud, Ferry, en hou je vast Maarten, die de afgelopen weken de reputatie van een taaie, getalenteerde renner heeft opgebouwd. In dit gezelschap past enige bescheidenheid. Gelukkig werd het me toegestaan om in de luwte mee te fietsen. Slechts op de Kop van Deelen lukte het me om even met de neus aan het venster te komen, waarna Roel me al weer snel op de plaats zette.
Bij de start bij de Spar lukte het Ferry weer om een verrassende rit naar Kootwijk uit zijn spelcomputer ter toveren. Eerst nog over de weg en later over fietspaden in de contreien van Hoog Soeren naar Kootwijk, waar een mislukte sprint ons naar ’t Hilletje bracht.
Dit keer maar niet gedobbeld wie het verslag schrijft; voor mij ruim een jaar geleden, dus zonder protest van de anderen neem ik de pen op. Want dit is elke week vaste kost, hoe vaak we ook in al die jaren naar ’t Hilletje zijn gefietst. Geheel anders dan de GBBT van dit jaar. Geen ronkende verslagen van heroïsche beklimmingen maar slechts Whats Apps van culinaire hoogtepunten.
Benieuwd wat de toekomst ons brengt.
Van groter belang is dat een paar van onze Bello’s deze week enkele medische onderzoeken moeten ondergaan. Deze toekomst is belangrijker.