Wiebe heeft ons de voorbije dagen op diverse manieren laten weten toch vooral rekening te houden met het feit dat de maand mei is ingegaan. Komt daarbij het bericht dat Rijck zal meerijden, dan zal de opkomst rijk zijn en iedereen op tijd. De praktijk is toch afwijkend: blijk ik zelf 4 minuten te laat te komen, Rijck laat heel zijn wekker links liggen. Wat miste hij, en alle andere Bello’s?
Bij een temperatuur van zeven graden Celcius tref ik een bont, doch uniform tegen de rijwind beschermd, gezelschap met reeds een a twee voeten in de pedalen: Coen, Ferry, Wiebe, Rocus, Willem, Pieter, Ton, Roel en Aart. Uitzondering vormt Jan, die door Willem is geintroduceerd. Roel en Pieter nemen de kop voor vele kilometers tegen de wind in richting het pontje bij Gorsel. Het veer ligt bij onze aankomst aan gindse zijde van de IJssel en het vertrouwen in de pontbaas is niet heel hoog. Zou hij zijn motor inderdaad om 09:30 starten? Het komt allemaal goed.
We rijden verder richting Laren, wanneer Roel meent dat 35 km/u niet hard genoeg is. De toon is gezet, de snelheid zal niet meer onder de 37 km/u komen en binnen de kortste keren zitten we aan de koffie in Laren.
De terugweg leidt over de prachtige wegen door de bossen naar Vorden. Denk ik, immers veel heb ik er niet van meegekregen. Aart en Roel rijden op kop, opnieuw met minstens bovengenoemde snelheid. Aart zal zijn benen nog moeten losrijden na de Elf Stedentocht van deze winter en Roel rijdt alsof hij de Vogezen reeds achter de rug heeft.
Iedereen heeft de smaak nu wel te pakken: in de Bello zo typerende chaos-formaties wordt er een soort kop-over-kop gereden. Bij Zutphen de brug over, onderaan links … dus rechtsaf richting Brummen. Sommigen verlaten het peloton, want dicht bij huis, en anderen houden de vaart er goed in richting Dieren.
Het is inmiddels 13 graden Celcius. Thuis kijk ik terug op een prachtige, droge rit van 92 km. Ton spant vandaag weer de km-kroon en zal bij thuiskomst royaal 140 km aantikken.
Een mooie tocht volgende week!
Bij een temperatuur van zeven graden Celcius tref ik een bont, doch uniform tegen de rijwind beschermd, gezelschap met reeds een a twee voeten in de pedalen: Coen, Ferry, Wiebe, Rocus, Willem, Pieter, Ton, Roel en Aart. Uitzondering vormt Jan, die door Willem is geintroduceerd. Roel en Pieter nemen de kop voor vele kilometers tegen de wind in richting het pontje bij Gorsel. Het veer ligt bij onze aankomst aan gindse zijde van de IJssel en het vertrouwen in de pontbaas is niet heel hoog. Zou hij zijn motor inderdaad om 09:30 starten? Het komt allemaal goed.
We rijden verder richting Laren, wanneer Roel meent dat 35 km/u niet hard genoeg is. De toon is gezet, de snelheid zal niet meer onder de 37 km/u komen en binnen de kortste keren zitten we aan de koffie in Laren.
De terugweg leidt over de prachtige wegen door de bossen naar Vorden. Denk ik, immers veel heb ik er niet van meegekregen. Aart en Roel rijden op kop, opnieuw met minstens bovengenoemde snelheid. Aart zal zijn benen nog moeten losrijden na de Elf Stedentocht van deze winter en Roel rijdt alsof hij de Vogezen reeds achter de rug heeft.
Iedereen heeft de smaak nu wel te pakken: in de Bello zo typerende chaos-formaties wordt er een soort kop-over-kop gereden. Bij Zutphen de brug over, onderaan links … dus rechtsaf richting Brummen. Sommigen verlaten het peloton, want dicht bij huis, en anderen houden de vaart er goed in richting Dieren.
Het is inmiddels 13 graden Celcius. Thuis kijk ik terug op een prachtige, droge rit van 92 km. Ton spant vandaag weer de km-kroon en zal bij thuiskomst royaal 140 km aantikken.
Een mooie tocht volgende week!