Vandaag fietsdag 4 naar Cesana Torino. Harry heeft slecht nieuws, zijn computer is stuk. Geen stukjes meer dus. Tweede pech, ik ben de pineut om te schrijven, verloren van in drie ronden van Arne. Hij heeft een stuk in de bus gezeten en toch niet bereid deze zware klus van mij over te nemen. Verder weer de een aantal technische ongemakken, Harry heeft toch weer een toptijd. Zelfs Arre krijgt de kriebels en sleutelt er met Harry samen lustig op los. We zijn allemaal gezond aangekomen, hebben de Sestriere overwonnen, weer een klim van 1700 hoogtemeters achter de kiezen. Zelf het laatste stuk van de klim (van 1000 naaar 2050 meter) achteraan gereden in het prettige gezelschap van Arre (gangmaker) Willem en Harry (hekkensluiter). Om 16.45 uur binnen, ons favoriete Italiaanse bier wordt geserveerd, eentje drinkt cola, misschien daarover morgen meer. We hebben de rustdag redelijk doorstaan.
Verder nog een positief verhaal over Saluzzo, gisterenmiddag diverse diepe slapen uitgevoerd door de Bello,s, twee waren er fietsen en eentje zat naar de Alpen in de verte te staren. Saai hetzelfde restaurant gekozen, nieuw menu en lekker buiten gezeten. Perfect, ook het hotel, hoewel het ontbijtbuffet een speciale luxe invulling heeft, het wordt uitgeserveerd. Twee twijfelende Italianen over hun favoriete kaasjes, brengt een hongerige Bello al snel tot wanhoop. Verder: perfecte locatie.
Nu een driegeneraties hotel, beetje overdonderd door het lawaai van de Bello,s maar zeer inlevend en vriendelijk, benieuwd naar het avondeten. Op de vraag of ze een computer beschikbaar hebben, een kwartier bezig geweeest een oud bakbeest op te starten, niet gelukt. Zit nu in de receptie en maak gebruik van het versleten Italiaanse toetsenbord. Ook hier weer dus bijzondere belevenissen.