Op de opleiding voor IT-auditor leer je diverse boeiende zaken, hoe bereken je je internetadres, via welke poort komt die binnen, maar ook over zaken als databases, hoe houd je jouw klant tevreden en hoe beveilig ik mijn systemen.
Bij het onderdeel Recht en computer kwam een mevrouw Bodil Lindqvist aan de orde. Op haar website van haar kerkgenootschap zette zij op speelse(!) wijze informatie over de leden. De mededeling dat een van de leden haar voet had bezeerd, leverde haar een rechtszaak op, die uiteindelijk door het Europese Hof werd beslist. De forse Zweedse boete bleef gehandhaafd, te intieme informatie op een website zonder vooraf toestemming te hebben gekregen voor publicatie is niet toegestaan.
Gelukkig kent niemand dit verhaal, dus Clubbello hoeft zich geen zorgen te maken. Toch is enige terughoudendheid op zijn plaats over wat deze ochtend allemaal weer aan de orde is geweest bij het fietsen.
Zo zal ik geen medisch bulletin verstrekken, iedereen moet zelf maar informeren bij de zieke. Ook de vereffening van het boete-incident dient bilateraal plaats te vinden. En over de onderhandelingen van de pauzeplek vermeld ik alleen de nieuwe variant. De eerste inzet is 11.00 uur thuis, met 9 man aanwezig geen schijn van kans. De tweede suggestie op tijd thuis, maar wel iets later, wordt zoals gebruikelijk geaccepteerd maar niet gehonoreerd. Het derde voorstel komt van Arne, roept iets over oude rechten en wappert met een briefje. Een medefietser leest het briefje, stapt op de fiets en gaat rijden! En de rest volgt.
Nu kan al gezegd worden dat het doel Het Peeske zeer smakelijke appeltaart (respectievelijk aangevuld met noten, met slagroom dan wel met noten en slagroom) opleverde en nog prijsvriendelijk ook nog dankzij Arne’s prima actie. Dit voorbeeld vraagt om opvolging.
Het is noordwestenstorm, en iemand moet er tijdig af, dus wordt gekozen voor een nieuwe variant. We, Arne, Arre, Ferry, Maarten, Pieter, Rocus, Roel, Ruud en Willem, rijden via Leuvenheim en Cortenoever naar de nieuwe brug in Zutphen om daar naar het zuiden af te buigen en met de wind in de rug in een streep naar het Peeske te vliegen. Door het stevige afzien in het eerste stuk, komt mijn lekke band in Toldijk niet helemaal ongelegen. Dankzij mijn onhandigheid (hoezo een technische studie?) helpen vier paar handen zodat we weer snel op pad kunnen.
Even later nemen Pieter en Roel afscheid in Hummelo, zodat we met zijn zevenen via Laag-Keppel, Wehl, Kilder, in Zeddam arriveren, waar we lekker vlammen op de bekende Muur. Daarna rechts en direct weer links door het Bergher Bos waarna we Het Peeske opvliegen. Tenminste de eerste vijf, zoals ik zag vanuit de achterhoede. Na ongeveer 50 kilometer bereiken we Arne’s doel.
Even later nemen Pieter en Roel afscheid in Hummelo, zodat we met zijn zevenen via Laag-Keppel, Wehl, Kilder, in Zeddam arriveren, waar we lekker vlammen op de bekende Muur. Daarna rechts en direct weer links door het Bergher Bos waarna we Het Peeske opvliegen. Tenminste de eerste vijf, zoals ik zag vanuit de achterhoede. Na ongeveer 50 kilometer bereiken we Arne’s doel.
De pauze neemt een prima dik half uur in beslag. Uit privacy-overwegingen zal hierover verder geen inhoudelijke mededeling worden gedaan. Na de pauze lijken meer Belloianen op tijd thuis te moeten zijn, want het tempo gaat ondanks de tegenwind omhoog en wordt afgeweken van de normale route, Ferry weet een weg meer binnendoor. Zo rijden we via Beek, Loerbeek (linksaf!), Nieuw-Dijk, Didam en Loil naar het noorden.
De duivel speelde mee want mijn mooie nieuwe binnenband wordt geperforeerd, zodat voor de tweede maal vier paar handen mijn achterwiel vast houden. De eerste (in feite de tweede) band die ik beschikbaar heb, wordt kritisch afgekeurd: “slecht geplakt”. De tweede (de derde en laatste in mijn voorraad) mag er op. Opnieuw levert Willem’s pomp en energie een belangrijk aandeel.
De duivel speelde mee want mijn mooie nieuwe binnenband wordt geperforeerd, zodat voor de tweede maal vier paar handen mijn achterwiel vast houden. De eerste (in feite de tweede) band die ik beschikbaar heb, wordt kritisch afgekeurd: “slecht geplakt”. De tweede (de derde en laatste in mijn voorraad) mag er op. Opnieuw levert Willem’s pomp en energie een belangrijk aandeel.
Weer gaat het tempo er lekker op, maar al snel zien we een bordje Doesburg 4 km. Alleen de brug nog en dan lekker uitfietsen. Door de stevige wind lukt dat laatste maar moeizaam.
Rond 12.30 thuis, met bij deze grote dank aan de bandenwisselaars!
Komende week nog meer eens goed het blad Fiets lezen met de bandentest. In ieder geval werk aan de winkel.