Om even voor negenen staan er al een viertal Bello’s bij de Spar en ook Bauke arriveert, echter alleen om ons uit te zwaaien, want de Escargots gaan via Dieren hun eigen tocht rijden.
Tot ieders verrassing is ook August vandaag na lange afwezigheid weer aanwezig, mooi dat je er weer bij bent en hopelijk kom je weer trouw.
Uiteindelijk om 9.00 uur staan we met 10 man klaar voor vertrek, echter welke route?? zoals zo vaak, als onze captain aanwezig is er geen discussie en het wordt vandaag: De Blauwe Kamer!!!
Voor de lezers onder ons die niet weten wat dit betekent even een korte uitleg: De Blauwe Kamer is een natuurgebied tussen Wageningen en Rhenen en gelegen aan de rivier de Rijn, alwaar tevens ons kofiie adres is gelegen.
Op zich een prachtige plek, ware het niet dat de afstand er naar toe behoorlijk is en de weg terug zo niet langer, want ja je moet natuurlijk met de pont over de Rijn!!
We vetrekken en wel: Roel, Ruud V, Wiebe, Willem, August, Tom, Arre, Arne, Coen en de hekkesluiter en tevens uw verslaggever.
Op kop en wie anders dan de twee R’s, Roel en Ruud en die zullen we vandaag praktisch alleen van voren zien; hulde en dank!!
Via de Lange Juffer richting Ellecom, op naar Rheden en via Roozendaal komen we bij het stoplicht aan het begin van de Schelmseweg, hier moesten we gelukkig even stoppen voor het rode licht en verbazing alom: hé we zijn er één kwijt, we waren toch met 10??!!, Coen is weg!!! de disident had besloten om in zijn eentje de Posbank op te gaan en wel zonder aan de captain permissie te vragen!!! een doodzonde met waarschijnlijk verstrekkende gevolgen!!!
Afijn via de Schelmseweg met de nodige linke bochten, ging het richting Planken Wambuis, op dat moment had de hekkesluiter zoiets van een wanhoopskreet, kunnen we daar niet naar toe, maar de hakbijl is gevallen en De Blauwe kamer is het doel en niemand brengt ons daar van af!! je zorgt maar dat je er bij blijft, zo gaat dat bij die Bello’s!!
Dus zorg je dat je niet te veel achteraan komt te hangen, maar vooral niet overmoedig worden, geen kopwerk en op die manier red je het lang en gelukkig niet de berg van Wageningen, nee die bleef ons bespaart, toch nog iets van mededogen, dank captain.
Via Wageningen onderlangs met een lekker tempo kwamen we om goed half elf aan bij ons koffie adres, er werd beweerd dat we straks over de dijk de wind in de rug zouden hebben, maar wat er gebeurd is tijdens de pauze weet ik niet, maar toen we om kwart over elf op de veerpont stonden kwan de wind wel degelijk uit het oosten.
Via de dijk met regelmatig de nodige versnellingen en wisselende kopmannen kwamen we via Elden en randje Huissen in Arnhem en hier kreeg Willem een lekke band en om nu met 7 man toe te kijken hoe 2 man een band verwisselen, vroeg ik permissie om te mogen door rijden, werd toegestaan, mits je het verslag schrijft.
Ik vroeg het, maar vervolgens gingen August, Roel en Ruud ook mee en in Rheden reden we zowaar de B ploeg achterop, ik had toen zoiets van even de benen strekken en belangstelling tonen, maar voor ik er erg in had waren de 3 al gevlogen en ja, dan nog dat gat weer dicht te rijden, nee dat was iets teveel van het goede.
Uiteidelijk met 96 km op de teller en een gemiddelde van 29.2 was ik om even voor éénen thuis, een prachtige tocht, de langste van dit wegseizoen, althans voor mij.
Tot ieders verrassing is ook August vandaag na lange afwezigheid weer aanwezig, mooi dat je er weer bij bent en hopelijk kom je weer trouw.
Uiteindelijk om 9.00 uur staan we met 10 man klaar voor vertrek, echter welke route?? zoals zo vaak, als onze captain aanwezig is er geen discussie en het wordt vandaag: De Blauwe Kamer!!!
Voor de lezers onder ons die niet weten wat dit betekent even een korte uitleg: De Blauwe Kamer is een natuurgebied tussen Wageningen en Rhenen en gelegen aan de rivier de Rijn, alwaar tevens ons kofiie adres is gelegen.
Op zich een prachtige plek, ware het niet dat de afstand er naar toe behoorlijk is en de weg terug zo niet langer, want ja je moet natuurlijk met de pont over de Rijn!!
We vetrekken en wel: Roel, Ruud V, Wiebe, Willem, August, Tom, Arre, Arne, Coen en de hekkesluiter en tevens uw verslaggever.
Op kop en wie anders dan de twee R’s, Roel en Ruud en die zullen we vandaag praktisch alleen van voren zien; hulde en dank!!
Via de Lange Juffer richting Ellecom, op naar Rheden en via Roozendaal komen we bij het stoplicht aan het begin van de Schelmseweg, hier moesten we gelukkig even stoppen voor het rode licht en verbazing alom: hé we zijn er één kwijt, we waren toch met 10??!!, Coen is weg!!! de disident had besloten om in zijn eentje de Posbank op te gaan en wel zonder aan de captain permissie te vragen!!! een doodzonde met waarschijnlijk verstrekkende gevolgen!!!
Afijn via de Schelmseweg met de nodige linke bochten, ging het richting Planken Wambuis, op dat moment had de hekkesluiter zoiets van een wanhoopskreet, kunnen we daar niet naar toe, maar de hakbijl is gevallen en De Blauwe kamer is het doel en niemand brengt ons daar van af!! je zorgt maar dat je er bij blijft, zo gaat dat bij die Bello’s!!
Dus zorg je dat je niet te veel achteraan komt te hangen, maar vooral niet overmoedig worden, geen kopwerk en op die manier red je het lang en gelukkig niet de berg van Wageningen, nee die bleef ons bespaart, toch nog iets van mededogen, dank captain.
Via Wageningen onderlangs met een lekker tempo kwamen we om goed half elf aan bij ons koffie adres, er werd beweerd dat we straks over de dijk de wind in de rug zouden hebben, maar wat er gebeurd is tijdens de pauze weet ik niet, maar toen we om kwart over elf op de veerpont stonden kwan de wind wel degelijk uit het oosten.
Via de dijk met regelmatig de nodige versnellingen en wisselende kopmannen kwamen we via Elden en randje Huissen in Arnhem en hier kreeg Willem een lekke band en om nu met 7 man toe te kijken hoe 2 man een band verwisselen, vroeg ik permissie om te mogen door rijden, werd toegestaan, mits je het verslag schrijft.
Ik vroeg het, maar vervolgens gingen August, Roel en Ruud ook mee en in Rheden reden we zowaar de B ploeg achterop, ik had toen zoiets van even de benen strekken en belangstelling tonen, maar voor ik er erg in had waren de 3 al gevlogen en ja, dan nog dat gat weer dicht te rijden, nee dat was iets teveel van het goede.
Uiteidelijk met 96 km op de teller en een gemiddelde van 29.2 was ik om even voor éénen thuis, een prachtige tocht, de langste van dit wegseizoen, althans voor mij.