Zondag 8 maart, start van het wegseizoen 2009. De Steeg, 07:30 uur. Het is beestachtig slecht weer, van die regen waar je echt heel snel heel nat van wordt. Er is weinig reden om te gaan fietsen, behalve dan dat er door de ‘chef’ is opgeroepen om dit bij wijze van start van het seizoen wel te doen. Bij aankomt om 09:00 uur bij de Spar in Dieren ben ik inmiddels qua onderlijf al helemaal doorweekt, loopt het water door de schoenen en zal het niet lang duren of de regen heeft ook zijn weg gevonden door de twee semi-waterdichte windbrekers die ik over elkaar heb aangedaan. Toch staan er een kleine 10 man en rijden we de traditionele openingsrit naar Bakker in Vorden. Het tempo is bescheiden, de wind komt wisselend van voren, achteren, zijwaarts. Wij zijn: Wiebe, Roel en zijn zoon op een ‘ancient’ Concorde (maakt hem niks uit, hij rijdt goed en is sterk), Aard, Hessel, Bauke, Maarten, Willem, Arne. Mogelijk sla ik nog een Bello lid over maar de exacte herinnering qua details aan deze natte zondag ebt al weer wat weg, dus don’t take it personal ! Bakker zet ons in de voorste serre, lekker net in de tocht, en nu voelen we dat we nat zijn en het nog geen zomer is. De gesprekken zijn wisselend, de treurigheid over het onvermogen om met elkaar tussen nu en 31/7 a.s. een drietal dagen te vinden voor een gezamenlijke hoogtestage in een van de omringende landen wordt nog even terecht door de ‘chef’ aangestipt, 2009 is in meerdere opzichten kennelijk een crisisjaar (als wij dat tenminste toestaan !). Op de terugweg komt toch nog de beloning voor zij die de openingsrit meepakte, het is bij vertrek vanuit Vorden redelijk droog en uiteindelijk rijden we door een bleek zonnetje richting Doesburg vanuit Toldijk. Het zal al met al een 70 kms. zijn geweest. Roel koerst veel van voren, zijn zoon heeft anatomische gelijkenissen maar is duidelijk van de generatie erna, samen zijn ze een aardige bescherming tegen de wind om af en toe even achter te gaan zitten. Een enkeling realiseert zich dat wielrennen weer een hele andere conditie vergt dan hardlopen, maar rond 12 uur 30 is iedereen toch weer thuis. Bij Bakker heb ik nog even bijna naamgenoot Arre aan de lijn die rechtstreeks vanaf het Mont Blanc massief belt. Van Roel hoor ik dat hij voornemens is met zijn 3 zoons de Mt. Ventoux in sept. op te rijden. Ik vind hem dapper, wens hem alle succes en wijsheid toe ! Aan zijn instelling zal het niet liggen, en er zijn nog maanden om het lijf helemaal ‘in shape’ te krijgen. Volgende week maar weer verder fietsen, en als het nauw een beetje mooi weer is, zullen we dan in grote aantallen komen ? Is gewoon leuk, so just do it ! Ik heb een cadeaucheque van het Peeske gekregen, waardoor de eerste 25 euro voor mij is. Met sprotieve Ultegra Groet, Arne
