Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Na maanden

Na maanden van afwezigheid heb ik vanmorgen maar weer eens de stoute schoenen aangetrokken om met BELLO mee te fietsen. Ruud stond ook in de startblokken en gezamenlijk reden we naar de Spar. Daar kwamen ook net Arne en Arre van twee verschillende kanten aan. Even later kwam ook Coen ons versterken. Na de gebruikelijke meldingen wie om hoe laat terug moest zijn werd de discussie over het koffiepunt gestart. Arre stelde voor om naar het Hilletje in Kootwijk te gaan en aangezien hij daarbij vermelde dat de koffie voor zijn rekening zou zijn (hij is deze week 55 geworden) werd verdere discussie onmiddellijk afgebroken. Lang het kanaal tot de Lierderstraat. Kanaal en Kanaalweg oversteken en via Lieren naar Beekbergen. Bij de Smittenberg rechtdoor de Engelanderweg volgen. Bij de Hoenderloseweg onder de A1 door en weer linksaf de Hoog Buurloseweg. Van het laatste stuk naar Kootwijk weet ik geen straatnamen. Wel dat het via het ons bekende zeer kronkelende fietspad ons binnendoor bij ’t Hilletje bracht. Tot ieders verbazing werd er dit keer niet echt gesprint. Dat wil zeggen, ik lag in volle sprint, maar dat werd door de anderen totaal niet als sprint gezeien (ik kan er me ook wel iets bij voorstellen, want sprinten doe je voor de groep uit en niet er achter aan). Nauwelijks gezeten of de uitbater kwam al aanlopen met 5 koffie (wat een service; zou het zo slecht in de horeca gaan?). Helaas moest één koffie voor een thee ingewisseld worden en één koffie verkeerd gemaakt worden.
Het was vooraf al duidelijk wie het verslag mocht schrijven. Echter Arre deed toch nog een verwoede poging door 6 te gooien. Dit noodzaakte mij om twee keer achtereen 6 te gooien om de buit binnen te kunnen halen. Na de gezellige pauze moest helaas de fiets weer beklommen worden. De elektrische scooters, die klaar werden gezet hebben we maar laten staan. We volgden de weg langs ’t Hilletje (de Kerkendelweg) . Hierna volgden we, dank zij Ruud, een kompleet nieuwe en hele fraaie route naar Hoenderloo. Vandaar weer een meer bekende route (de Krimweg en de Woeste Hoefweg). Arne, Coen en Ruud verhoogden de snelheid en toen er twee mannen van fietsclub de Keijenborg voorbij kwamen werd daar de strijd mee aangebonden. Tot ca driekwart van de Woeste Hoefweg wist ik nog aan te klampen, maar toen ging de beer (Coen) echt los en was er (voor mij) geen houwen aan. Net over de A50 kwamen Arre en Arne ongerust uit de (voor mij) tegengestelde richting aanrijden met een vragende blik of alles goed was. Nee, niet echt dus. Spierpijn! Het tempo werd gedimd; Ruud was al door naar zijn tenniscompetitie. Vermoeid maar zeer tevreden kwam ik in Dieren aan. Coen ging naar huis en Arre en Arne wilden zich nog even meten op de Posbank. Uiteraard ben ik niet meegereden om het resultaat daarvan te bekijken.
Willem.