Fietsen gaat nog wel, schrijven wat minder… Laten we even terugblikken.
zondag, 16 mei 2010
Het ziet er goed uit, moeten we gedacht hebben: Ton, Pieter, Ferry, Coen, Arne, Arre, Maarten. Fikse westenwind: Wageningen en over de dijk terug. Laten we hier maar mee beginnen: het was een waar genoegen … voor vrijwel allen. Zijwind tot meewind zorgden voor een gevoel dat vermoeidheid niet bestaat. Onbesuisd rijden, dat had de dijkbewoner achteraf wel goed gezien toen hij vanuit de berm vroeg of er voor ons andere regels gelden. Nu hebben Bello’s een streepje voor, maar werkelijk andere regels? Weet ik niet.
Hoe geraakten we op die dijk? Vanuit dieren hebben we een aantal keren de stuwwal opgereden in Ellecom, Velp (bij Arnhem noord koos Arne helaas een kortere weg, want niet lekker in zijn vel), Oosterbeek, Doorwerth, Heelsum en ja, Wageningen. Hier dronken wij koffie, genietend van het prachtige zicht over de Rijn, de Betuwe en de rit over de dijk die in het verschiet lag. Ongeveer 90 km.
zondag, 9 mei 2010
Wat doe je met moederdag? Nederig vraag je permissie om jezelf met je vriendjes uit te laten op de fiets. Dat werd niet alleen mij verleend, doch ook Ferry, Pieter en Coen. ’t Hilletje zou ’t worden. Prima fietsweer, lekker fris en droog. Over de Veluwe fietspaden fietsen naar Loenen en vandaar steken we door naar Ugchelen. De nieuwe blaadjes aan de beukenbomen lijken wel licht te geven, heerlijk. Kootwijk kunnen we bijna ruiken, maar met deze entourage moet je even doorrijden. Dus bij Assel de spoorlijn over, want via Hoog Soeren, Elspeet en Uddel kun je ook naar Kootwijk. Pieter moest even aan dit idee wennen, maar omarmde het al snel in de wetenschap dat die koffie alleen maar lekkerder zou gaan smaken. Gelukkig bleek het Hilletje ook over een fietsoplaatpunt te beschikken. Onder het genot van de koffie zijn alle fietsmerken en onderdelen de revu gepasseerd en weten we waar idealiter op zouden rijden en wat we dan allemaal zouden presteren!
Over Radio Kootwijk rijden we terug. Ferry en Pieter probeerden op het eind van de Turfbergweg hun dunne bandjes nog even off road en kozen uiteindelijk ook voor het betonnen fietspad. Het stukje naar Hoenderloo moest nog even worden doorgetrokken om volop van het golvende fietspad te kunnen genieten. Via Loenen is de weg rustiger vervolgd naar Dieren en omstreken. Mooie tocht van 115 km.
zondag, 2 mei 2010
Droeve ochtend, weervoorspelling belabberd. Bij de Spar verzamelen zich Roel en Maarten. De wind is straf en deze schatten wij in als westelijk en wij menen dat wanneer we Hoch Elten doen, met de klok mee, dat we daar op de terugweg van moeten kunnen profiteren. Roel suggereert het nieuwe fietspad direct links over de sluis bij Doesburg langs de oude IJssel. Prima pad, helaas rijd ik lek. Veel vessers beproven hun geluk, zittend op hun instant eilanden/steiger. Links en rechts draaiend over heerlijk rustige wegen bereiken we de weg naar Beek, waar we goed meewind treffen. We rijden het Peesken op en vervolgens Elten, waar wij een koffie drinken en anderen een biertje. De weg gaat verder langs de Rijn en Pannerdenschkanaal waar de wind fors overheen waait.
Steeds meer richting huis kerend blijkt hoe verkeerd onze inschatting is geweest. Met zijn tweeen leveren we een klein gevechtje tegen de wind. Uiteindelijk levert dat weer een goed gevoel op en hebben we een 92 km trainingskilomters te pakken.
zondag, 16 mei 2010
Het ziet er goed uit, moeten we gedacht hebben: Ton, Pieter, Ferry, Coen, Arne, Arre, Maarten. Fikse westenwind: Wageningen en over de dijk terug. Laten we hier maar mee beginnen: het was een waar genoegen … voor vrijwel allen. Zijwind tot meewind zorgden voor een gevoel dat vermoeidheid niet bestaat. Onbesuisd rijden, dat had de dijkbewoner achteraf wel goed gezien toen hij vanuit de berm vroeg of er voor ons andere regels gelden. Nu hebben Bello’s een streepje voor, maar werkelijk andere regels? Weet ik niet.
Hoe geraakten we op die dijk? Vanuit dieren hebben we een aantal keren de stuwwal opgereden in Ellecom, Velp (bij Arnhem noord koos Arne helaas een kortere weg, want niet lekker in zijn vel), Oosterbeek, Doorwerth, Heelsum en ja, Wageningen. Hier dronken wij koffie, genietend van het prachtige zicht over de Rijn, de Betuwe en de rit over de dijk die in het verschiet lag. Ongeveer 90 km.
zondag, 9 mei 2010
Wat doe je met moederdag? Nederig vraag je permissie om jezelf met je vriendjes uit te laten op de fiets. Dat werd niet alleen mij verleend, doch ook Ferry, Pieter en Coen. ’t Hilletje zou ’t worden. Prima fietsweer, lekker fris en droog. Over de Veluwe fietspaden fietsen naar Loenen en vandaar steken we door naar Ugchelen. De nieuwe blaadjes aan de beukenbomen lijken wel licht te geven, heerlijk. Kootwijk kunnen we bijna ruiken, maar met deze entourage moet je even doorrijden. Dus bij Assel de spoorlijn over, want via Hoog Soeren, Elspeet en Uddel kun je ook naar Kootwijk. Pieter moest even aan dit idee wennen, maar omarmde het al snel in de wetenschap dat die koffie alleen maar lekkerder zou gaan smaken. Gelukkig bleek het Hilletje ook over een fietsoplaatpunt te beschikken. Onder het genot van de koffie zijn alle fietsmerken en onderdelen de revu gepasseerd en weten we waar idealiter op zouden rijden en wat we dan allemaal zouden presteren!
Over Radio Kootwijk rijden we terug. Ferry en Pieter probeerden op het eind van de Turfbergweg hun dunne bandjes nog even off road en kozen uiteindelijk ook voor het betonnen fietspad. Het stukje naar Hoenderloo moest nog even worden doorgetrokken om volop van het golvende fietspad te kunnen genieten. Via Loenen is de weg rustiger vervolgd naar Dieren en omstreken. Mooie tocht van 115 km.
zondag, 2 mei 2010
Droeve ochtend, weervoorspelling belabberd. Bij de Spar verzamelen zich Roel en Maarten. De wind is straf en deze schatten wij in als westelijk en wij menen dat wanneer we Hoch Elten doen, met de klok mee, dat we daar op de terugweg van moeten kunnen profiteren. Roel suggereert het nieuwe fietspad direct links over de sluis bij Doesburg langs de oude IJssel. Prima pad, helaas rijd ik lek. Veel vessers beproven hun geluk, zittend op hun instant eilanden/steiger. Links en rechts draaiend over heerlijk rustige wegen bereiken we de weg naar Beek, waar we goed meewind treffen. We rijden het Peesken op en vervolgens Elten, waar wij een koffie drinken en anderen een biertje. De weg gaat verder langs de Rijn en Pannerdenschkanaal waar de wind fors overheen waait.
Steeds meer richting huis kerend blijkt hoe verkeerd onze inschatting is geweest. Met zijn tweeen leveren we een klein gevechtje tegen de wind. Uiteindelijk levert dat weer een goed gevoel op en hebben we een 92 km trainingskilomters te pakken.