Mooi zo ’n papieren inhaal(verhaal)slag van Maarten. Bij het lezen ervan realiseer ik mij dat ik na KBK op 25 april een viertal zondagen verstek heb laten gaan bij de Spar. Ter verdediging voer ik aan een familie-uitje op 2 mei, de Giro Toer op 8 mei, de heenreis naar de Vogezen op 16 mei en de terugreis van de Vogezen op 23 mei, gisteren dus. Mooi ook om te lezen is dat er veel kilometers worden gemaakt, er kneiterhard wordt gereden, gevochten met de wind, kopposities worden verdedigd en toebedeeld en dat alles om straks goed getraind en in passende posities in het Bello-peloton tijdens de GBBT 2010 voor de dag te kunnen komen. Wat jammer eigenlijk dat de hard meetrainende Pieter ook dit jaar weer de grote afwezige is bij de GBBT 2010. Wie praat die jonge nou toch om?
De Oostelijke Bello ’s zijn dus goed bezig als het gaat om kilometers en snelheid. De wijsneuzerige Westelijke Bello ’s vinden dat niet genoeg. De GBBT 2010 is volgens hen vooral een slag om de hoogtemeters. Vandaar dat vorige week een hoogtestage in de Vogezen werd ingelast. Ik mocht daarbij aanwezig zijn als, let wel, “ gastfietser “ van de Westelijken, bestaande uit Fred, Rijck en Eric.
Eric, die het afgelopen jaar de nodige problemen had met zijn gezondheid en mede daarom de GBBT 2010 laat schieten, had nog maar 73 km. gefietst en wilde kijken waar hij stond. Nou beste Bello ‘s, Eric is weer helemaal terug en heeft geen enkele kilometer en ook geen enkele hoogtemeter laten liggen. Nog erger, 1,5 km. voor de top van de Grand Ballon wist hij mijn voorsprong op hem teniet te doen, mij vervolgens voorbij te fietsen en als tweede, na Rijck, op de top te arriveren. Ik de pest in, Eric had zijn plaats terug en wij allemaal blij voor Eric dat hij de edele fietssport weer kan bedrijven.
Net als vorig jaar zetelden wij in Chalet des Roches in La Bresse , een leuk hotelletje waar in verschillende samenstellingen al enkele jaren achtereen een afvaardiging van Bello ’s bivakkeert. Het hotel ligt op een hoogte van 650 m. van waaruit prachtige tochten naar 1100, 1200 en zelfs ruim 1300 m. zijn te ondernemen. Als wij ’s avonds naar betaal t.v. lagen te kijken, werkte Rijck zich in het zweet om een mooie tocht op zijn Garmin uit te zetten. Hoewel hij het tijdens het ontbijt ’s morgens deed voorkomen alsof wij inspraak hadden, waren wij volstrekt aan hem overgeleverd. Natuurlijk de bekende cols zoals de Schlucht, de Grand Ballon en de vorig jaar nog in de Tour de France opgenomen Platzerwasel (de laatste 10 km. een kleine 10 % gemiddeld ) kregen we voor de kiezen, maar ook allerhande kleine en minder kleine weggetjes met hele venijnige hellingen met stijgingspercentages dik in de twee cijfers. Gemiddeld reden we per dag zo ‘n 100 km. en noteerden onze tellers rond de 2.000 hoogtemeters. In 5 dagen fietsen fietsten we zo een kleine 500 kilometer en 10.000 hoogtemeters bij elkaar, anders uitgedrukt, zo ‘n 2/3 van de GBBT 2010.
Hoewel het de hele week koud ( been-, mouwstukken en jasjes bij de hand ) en boven de 1.000 m zelfs flink koud was, kregen we alleen in het laatste uur van de eerste dag ( maandag) met een dikke bui te maken en kwamen we kletsnat in het hotel aan. De gebruikelijke Bello-rustdag ( donderdag ) regende het nagenoeg de hele dag maar daar hadden we dus geen last van. Zaterdag, onze afsluitende dag, kon, op de jasjes in de afdaling na, in zomers tenue worden gefietst. Gevolg van de weersomstandigheden was dat de meegebrachte atb ‘s, voor dagen als het slecht ( lees : nat ) weer zou zijn, niet in aktie kwamen.
De gemiddelde snelheid lag rond de 20 kilometer en dus valt uit te rekenen dat we per dag zo ‘n 5 uur op de fiets zaten. Tijd voldoende dus om onderweg koffie te drinken en te lunchen alhoewel de gelegenheden daartoe soms maar moeilijk te vinden waren, verwend als Bello ’s zijn.
Deel van een Bello-fietsuitje is altijd het culinaire element dat ook nu niet onbrak. De verhalen tijdens lekkere maaltijden en een goed glas wijn waren van uiteenlopende aard maar gingen zeker ook over fietsen in het algemeen en de aanstaande GBBT 2010 in het bijzonder.
Al met al hebben wij een nuttige en plezierige stageweek beleefd en het gevoel gekregen goed op weg te zijn voor het grote werk eind augustus / begin september………. de GBBT 2010 ( met het verzoek om, als je dat nog niet hebt gedan, het 2e voorschot voor 1 juni a.s. over te maken )
De Oostelijke Bello ’s zijn dus goed bezig als het gaat om kilometers en snelheid. De wijsneuzerige Westelijke Bello ’s vinden dat niet genoeg. De GBBT 2010 is volgens hen vooral een slag om de hoogtemeters. Vandaar dat vorige week een hoogtestage in de Vogezen werd ingelast. Ik mocht daarbij aanwezig zijn als, let wel, “ gastfietser “ van de Westelijken, bestaande uit Fred, Rijck en Eric.
Eric, die het afgelopen jaar de nodige problemen had met zijn gezondheid en mede daarom de GBBT 2010 laat schieten, had nog maar 73 km. gefietst en wilde kijken waar hij stond. Nou beste Bello ‘s, Eric is weer helemaal terug en heeft geen enkele kilometer en ook geen enkele hoogtemeter laten liggen. Nog erger, 1,5 km. voor de top van de Grand Ballon wist hij mijn voorsprong op hem teniet te doen, mij vervolgens voorbij te fietsen en als tweede, na Rijck, op de top te arriveren. Ik de pest in, Eric had zijn plaats terug en wij allemaal blij voor Eric dat hij de edele fietssport weer kan bedrijven.
Net als vorig jaar zetelden wij in Chalet des Roches in La Bresse , een leuk hotelletje waar in verschillende samenstellingen al enkele jaren achtereen een afvaardiging van Bello ’s bivakkeert. Het hotel ligt op een hoogte van 650 m. van waaruit prachtige tochten naar 1100, 1200 en zelfs ruim 1300 m. zijn te ondernemen. Als wij ’s avonds naar betaal t.v. lagen te kijken, werkte Rijck zich in het zweet om een mooie tocht op zijn Garmin uit te zetten. Hoewel hij het tijdens het ontbijt ’s morgens deed voorkomen alsof wij inspraak hadden, waren wij volstrekt aan hem overgeleverd. Natuurlijk de bekende cols zoals de Schlucht, de Grand Ballon en de vorig jaar nog in de Tour de France opgenomen Platzerwasel (de laatste 10 km. een kleine 10 % gemiddeld ) kregen we voor de kiezen, maar ook allerhande kleine en minder kleine weggetjes met hele venijnige hellingen met stijgingspercentages dik in de twee cijfers. Gemiddeld reden we per dag zo ‘n 100 km. en noteerden onze tellers rond de 2.000 hoogtemeters. In 5 dagen fietsen fietsten we zo een kleine 500 kilometer en 10.000 hoogtemeters bij elkaar, anders uitgedrukt, zo ‘n 2/3 van de GBBT 2010.
Hoewel het de hele week koud ( been-, mouwstukken en jasjes bij de hand ) en boven de 1.000 m zelfs flink koud was, kregen we alleen in het laatste uur van de eerste dag ( maandag) met een dikke bui te maken en kwamen we kletsnat in het hotel aan. De gebruikelijke Bello-rustdag ( donderdag ) regende het nagenoeg de hele dag maar daar hadden we dus geen last van. Zaterdag, onze afsluitende dag, kon, op de jasjes in de afdaling na, in zomers tenue worden gefietst. Gevolg van de weersomstandigheden was dat de meegebrachte atb ‘s, voor dagen als het slecht ( lees : nat ) weer zou zijn, niet in aktie kwamen.
De gemiddelde snelheid lag rond de 20 kilometer en dus valt uit te rekenen dat we per dag zo ‘n 5 uur op de fiets zaten. Tijd voldoende dus om onderweg koffie te drinken en te lunchen alhoewel de gelegenheden daartoe soms maar moeilijk te vinden waren, verwend als Bello ’s zijn.
Deel van een Bello-fietsuitje is altijd het culinaire element dat ook nu niet onbrak. De verhalen tijdens lekkere maaltijden en een goed glas wijn waren van uiteenlopende aard maar gingen zeker ook over fietsen in het algemeen en de aanstaande GBBT 2010 in het bijzonder.
Al met al hebben wij een nuttige en plezierige stageweek beleefd en het gevoel gekregen goed op weg te zijn voor het grote werk eind augustus / begin september………. de GBBT 2010 ( met het verzoek om, als je dat nog niet hebt gedan, het 2e voorschot voor 1 juni a.s. over te maken )