De Bello’s uit het Oosten, is dat niet een pleonasme? Ondanks de regen en sneeuw op tijd bij de Spar om, op uitdrukkelijk verzoek van de president, kennis te maken met een potentieel nieuwe Bello. Erik was keurig op tijd, waarna Pieter, Ferry en Coen zich ook meldden. Na een zeer beschaafd gesnuffel aan elkaar werd de route naar Mendel ingezet. Eerst Pieter voorop, die prompt het slechtste stuk bos uitzocht. Daarop toverde Coen een oude maar fijne route uit zijn Garmin en nam kordaat de leiding over. Vanuit mijn achterste positie, dit als gevolg van het veel te laat vervangen van mijn kransen, kon ik Erik goed in de gaten houden. Hij zag nog geen redenen om vooraan te duelleren met Coen. In het naamloze bos tussen Laag-Soeren en de Coldenhove raakte Erik achterop en bleef weg. Terugrijdend zag ik vervolgens hem op een heuveltje staan met de ketting in zijn handen. Geen verdere hulp voorhanden restte slechts de gang naar de Schaapsallee (links, rechts, links, rechts) waar Erik door zijn eega zou worden opgepikt.
De drie snelle jongens wachtten netjes op de Imbosweg waarna de voor mij helletocht werd voortgezet. Via het Achterste Schaddeveld, Zilvensche Heide, De Valenberg en de Ramenberg werd de Groenendaalse Weg bereikt. Omdat de kransen er niet beter op werden, de voorrem tegen het wiel liep en het achterwiel onheuse geluiden maakte, daar ter plekke besloten om de tocht over de weg voort te zetten, Pieter helaas alleenlatend in de strijd tegen de twee snelheidsmaniaken die geen last leken te hebben van de overvloedige modder en sneeuw. Bijna gelijktijdig bereikten we vervolgens Mendel waar we vlak bij Bert gingen zitten, die alleen was gearriveerd en zo vroeg al oude Laag-Soerense bekenden aantrof.
In deze pauze werden de problemen rond de Zwitserse Frank benoemd doch helaas niet opgelost. Erg mooi was het aanbod van Coen en Ferry om woensdagmiddag mijn fiets onder handen te willen nemen. Om niet heldere redenen heb ik niet toegehapt, de heren dan wel weer een vrije woensdagmiddag (en –avond?) bezorgend.
Als winnaar van het dobbelen kan ik slechts verslag doen van mijn overzichtelijke, moddervrije maar wel regenachtige terugtocht opnieuw toch maar over de weg. Via de Schalterdalweg, Beekbergerweg, Eerbeekseweg en Harderwijkerweg, op het minst beschadigde, grote blad naar huis. Schoongemaakt zag de Eagle er weer tiptop uit, nu toch maar eerst morgen de analyse van fietsdokter Van Ark in Loenen afwachten.
