Om kwart voor tien vorige week vrijdag reed een mooie Volvo-hybrid-plug-in met chauffeur de v.d. Waalslaan in voor het vervoer naar Schiermonnikoog. Een eiland dat zich langzaam naar het Oosten beweegt. De Grunnigers hadden het oog er al op laten vallen. Maar dat laten de Friezen dit ooit aan Fryslân vastzittende eiland natuurlijk niet gebeuren.
De auto werd enigszins ontsierd door de achterop gestalde mountainbike maar die gaf wel het doel aan van het bezoek aan Schier. Het jaarlijkse uitje van een stel Bello ’s die het leuk vinden om een weekend te ATB’en op dit prachtige eiland. En niet alleen dat, maar ook om na het mountainbiken te genieten van de wellness van Vita Maris, het appartementencomplex waar we te gast zijn in appartement 201, eigendom van Pieter. En het genieten zou niet compleet zijn als het culinair niet zou worden ingevuld. Met natuurlijk ook een keer een tafel in het restaurant van Hotel v.d. Werff, dat zich afficheert als het leukste hotel van Nederland.
Aanvankelijk waren er 7 Bello ’s aangemeld maar om verschillende reden hebben drie ervan zich afgemeld. Het clubje Bello ‘s met Aart VDB, Pieter, Rocus en schrijver dezes als deelnemers is klein. Maar het schept wel ruimte. Ieder van ons had een eigen kamer tot zijn beschikking.
Nadat Rocus was opgepikt en Aart had aangegeven pas ’s avonds te zullen arriveren werd koers gezet naar Lauwersoog om de boot van 12.30 uur te halen. Met nog steeds 1 mountainbike achterop omdat zowel Rocus (fiets kapot ) als Wiebe ( stelt zijn atb niet aan zeewater bloot ) hadden besloten een ATB op het eiland te huren. Oud-Dierenaar Martin Hullegie, werkzaam bij Schierfiets, had niet alleen een ATB voor weg en pad beschikbaar ( waar je niet mee op het strand mag komen ) maar voor onze strandrit op zaterdag ook een strandfiets. Met brede, profielloze banden, een voorrem, terugtraprem en 7 versnellingen in een Nexus-naaf.
Na de boottocht installeerden we ons vlot in onze kamers, werden de boodschappen voor het ontbijt gedaan en de huur-atb’s gehaald. Snel een kop koffie, omkleden en op de fiets. Roetkoud was het. En na 17 km. hielden we het dan ook voor gezien en doken we de sauna in.
Na het aperitief in de lounge van v.d. Werff waar Martin onze gast was, volgde, nadat Aart ( met eigen atb ) ook was gearriveerd, het dagmenu dat werd afgesloten met de gebruikelijke koffie voor € 0,80. Na nog een restje t.v.kijken en veel gekoekeloer op de smartphones zochten we rond middernacht het bed op.
Zaterdagmorgen bij het opstaan was de wereld flink wit. Na het ochtendritueel werden de atb’s van Rocus en Wiebe omgeruild voor de strand atb ’s en de strijd met de besneeuwde paden aangegaan.
Profielloze banden waren nou niet het beste middel om Aart en Pieter bij te houden.Maar zonder valpartijen belandden we op het strand waar de wind prachtige dunne sneeuwbankjes had gevormd. Met de wind in de rug ging het als een speer totdat Aart onderuit ging en Pieter bovenop hem knalde. Het strand bleek op die plek ijzig glad. Pieter bezeerde zijn knie maar kon het fietsen toch hervatten. Enkele kilometers voor de Oostpunt werd een duin opgezocht waar in de luwte de meegebrachte boterhammen werden opgegeten en foto ’s werden geschoten.
De tocht terug, met 10 km. tegenwind voor de boeg alvorens koffietent Marlijn werd bereikt, werd een zegetocht voor de strandfietsen. De dikke profielloze banden kwamen heel goed uit de verf en gaven Aart en Pieter het nakijken. Na 44 km. wachtte de sauna en vonden we in Ambrosijn een tongstrelend restaurant waar we de avond plezierig doorbrachten.
Zondag was de sneeuw grotendeels verdwenen en fietsten we, nadat we Aart bij de boot van 13.30 uur hadden afgeleverd, nog zo ‘n 27 km. bij elkaar. Daarna nog een rondje sauna, de tas inpakken en om 16.30 uur de boot naar het vasteland. Om rond half acht waren we, na een prachtig weekend en met dank aan Pieter, weer thuis.
