Voor het eerst dit raceseizoen kon de zondagmorgenrit van gisteren in het zomertenue worden gereden. In Bello-kleuren, deels nog wel met de hesjes aan, verschenen Arre, Pieter, Coen, Willem, Meindert, Rocus, Roel en Wiebe bij de Spar aan de start. Allengs gingen de hesjes in de achterzak en werd de eenheid in kleurstelling doorbroken. Eén Bello maakte het helemaal bont door sokken in verschillende kleuren te dragen.
Hoewel de windrichting uitnodigde voor het ritje van Willem naar Etten, werd een zwaarder gewicht toegekend aan de mogelijke verkeersproblemen tengevolge van de 3e stage van de Giro. Vandaar dat we met de keuze voor ’t Hilletje in Kootwijk eerst de wind mee en na de koffie de wind tegen kregen.
Deze keuze was voor de notoire kopmannen onder de Bello ’s reden om meteen de sokken er in te zetten. De dorpen op de lange rechte weg richting het Noorden flitsten voorbij totdat we in Beekbergen linksaf sloegen richting Ugchelen-Zuid. Daar kregen we het in Bello-kringen bekende klimmetje voor de kiezen op het fietspad dat eindigt op de Hoog-Buurloseweg waar op elkaar werd gewacht. Nadat het “compleet “ klonk, werden de laatste kilometers via o.a. het prachtige Kootwijker Paadje en de Radioweg naar de koffielocatie in Kootwijk, deel sprintend, afgelegd.
Daar was even consternatie omdat we blijkbaar te vroeg voor de koffie arriveerden. Maar ja wat wil je met maar ruim 30 km. op de teller. Gelukkig was de dienstdoende serveerster bereid een oogje dicht te knijpen en ons van koffie te voorzien. Appelgebak werd nog maar in beperkte mate afgenomen. Meegenomen boterhammen komen er voor in de plaats. Een gezondheidsoffensief?
De gesprekken die over de zonovergoten terrastafel rolden gingen over van alles en nog wat waarvan de kwintessens je zo nu en dan ontgaat. Misschien het beste te illustreren met de Cruijffiaanse opmerking van Willem, die stelde dat als hij had gewild dat we het zouden begrijpen hij het wel beter had uitgelegd. En dat staat geheel los van het laagst hoogste cijfer door Bello gedobbeld.
Terug op de fiets werd via de Asselseweg, later Asselsepad, ( langs het spoor ) weer koers gezet naar Ugchelen-Zuid. En dus deze keer niet, zoals gebruikelijk,via Hoog-Buurlo en het Dabbelosepad richting Hoenderloo. In Beekbergen teruggekeerd fietsten we via Lieren en Oosterhuizen naar het kanaal richting huis.
Na slechts 70 km., een flink gemiddelde van tegen de 30 km. en een verrassend vroeg tijdstip van thuiskomst van rond 11.30 uur, kon de dag met Moederdag of een voorbereiding op het kijken naar de Giro worden voortgezet.
De derde helft van deze mooie dag brachten Coen, Rocus, Ferry, Wiebe en hun wederhelften en Meindert door bij Maarten, die de Bello ’s had uitgenodigd voor een feestje rondom de Giro. En daar was werk van gemaakt. Hanneke, Maarten en hun kinderen liepen zich de benen uit het lijf om hun buren, enkele vrienden en Bello ’s en aanhang te voorzien van koffie met eigengemaakte taarten en, nadat de koers was gepasseerd, kwam de witte wijn en Italiaanse lekkernijen ervoor in de plaats. De TV was door zoon Luc in de kapschuur in de tuin geposteerd zodat we keurig op de hoogte bleven van het verloop van de twee sportevenementen, de Giro en de afloop van de voetbalcompetitie. Een compliment voor het initiatief en grote waardering voor het gebodene dat zich in een ongedwongen sfeer afspeelde, is voor de fam. Van Langen op zijn plaats. Mooi was ook dat de vrouwen van de Bello ’s er weer eens bij betrokken waren. Moeten we misschien toch weer vaker doen.
Er kan worden teruggekeken op een mooie Bello-dag.
