Bello Oost en West even samen op de fiets gisteren. Het waarom zal ik toelichten. Al geruime tijd speelt Fred met de gedachte om de terugreis, na een nachtje te hebben doorgebracht bij zijn oude buren in Zutphen, samen met mij naar Amstelveen te fietsen. En dat komt er maar niet van. Dan maar een alternatief zo moet hij gedacht hebben. Begin deze week kwamen wij overeen enkele restanten van de GBBT in Amstelveen aan elkaar uit te leveren. Want een koekenpan is inventaris van Bello en daar moet je Fred niet over laten waken. En wat moet ik in hemelsnaam met een schroefmachine. En uit het voornemen tot die uitleveringen groeide het idee om vanuit Amstelveen met elkaar te fietsen. En natuurlijk vraag je dan ook Harry. Aan Rijck is zoiets niet besteed want die verkeert eens weer in verre oorden.
Om stipt 12.00 uur verzorgde Pia de lunch op het adres van mijn dochter in Amstelveen. Direct daarna klommen we op de fiets voor een door Harry uitgezette route door het waterrijke gebied rondom Amstelveen. Langs de Amstel, met de pont over de Amstel, langs de Waver, een stuk van de Ronde Hoep, een zeer populair fietsrondje voor Westerlingen, langs de Vinkeveense Plassen naar Wilnes en zo verder langs de meest kleine weggetjes, paadjes soms, die ik, als ik alleen naar Amstelveen fiets nooit kan vinden, naar Breukelen. Daar, met 35 km. op de teller en de helft van de begrootte afstand, lekker in de zon aan de koffie. Fred en ik waren dan weliswaar mét Harry op stap maar het kwam er op neer dat we vooral áchter Harry fietsten. Wind tegen deerde hem nauwelijks. Maar tijdens de koffie kwam ter sprake dat hij zijn gemiddelde, in september 32 km. p/u (!!!), hoog wilde houden. Zaakwaarnemers, laat Harry a.u.b. niet transfereren naar het Oosten!
Na de koffie van hetzelfde laken een pak, langs de Vecht op naar de Loosdrechtse plassen waar we via een kleiachtig pad dwars doorheen reden richting richting Loenersloot en Baambrugge. In die buurt onder de A 2 door om via het tweede deel van de Ronde Hoep weer in Amstelveen aan te komen waar Pia de koffie klaar had en mijn kleinkinderen met ontzag naar die oude bikkels keken.
Met, na 74 km. en ruim 29 km. gemiddeld op de teller hebben Fred en ik ons uiterste best gedaan om Harry op zijn gemiddelde kilometerniveau te houden. Helaas is dat niet helemaal gelukt, reden om het volgend jaar nog eens te proberen.
Om stipt 12.00 uur verzorgde Pia de lunch op het adres van mijn dochter in Amstelveen. Direct daarna klommen we op de fiets voor een door Harry uitgezette route door het waterrijke gebied rondom Amstelveen. Langs de Amstel, met de pont over de Amstel, langs de Waver, een stuk van de Ronde Hoep, een zeer populair fietsrondje voor Westerlingen, langs de Vinkeveense Plassen naar Wilnes en zo verder langs de meest kleine weggetjes, paadjes soms, die ik, als ik alleen naar Amstelveen fiets nooit kan vinden, naar Breukelen. Daar, met 35 km. op de teller en de helft van de begrootte afstand, lekker in de zon aan de koffie. Fred en ik waren dan weliswaar mét Harry op stap maar het kwam er op neer dat we vooral áchter Harry fietsten. Wind tegen deerde hem nauwelijks. Maar tijdens de koffie kwam ter sprake dat hij zijn gemiddelde, in september 32 km. p/u (!!!), hoog wilde houden. Zaakwaarnemers, laat Harry a.u.b. niet transfereren naar het Oosten!
Na de koffie van hetzelfde laken een pak, langs de Vecht op naar de Loosdrechtse plassen waar we via een kleiachtig pad dwars doorheen reden richting richting Loenersloot en Baambrugge. In die buurt onder de A 2 door om via het tweede deel van de Ronde Hoep weer in Amstelveen aan te komen waar Pia de koffie klaar had en mijn kleinkinderen met ontzag naar die oude bikkels keken.
Met, na 74 km. en ruim 29 km. gemiddeld op de teller hebben Fred en ik ons uiterste best gedaan om Harry op zijn gemiddelde kilometerniveau te houden. Helaas is dat niet helemaal gelukt, reden om het volgend jaar nog eens te proberen.