Bonette


O berg, in staat om lunch en koffiepauze te ontwrichten

Ik wijt aan jou,  machtige Bonette

Met je weergaloze vergezichten

De tweede in mijn reeks sonnetten

 

Maar o machtige Bonette

Wij kunnen trots ons thuisfront gaan berichten: 

Met jou maakte Bello korte metten

Zij ’t wel met van pijn verwrongen gezichten. 

 

Bello –  raakte aan de hemel even,

Op 2800 meter.

Ja het is mooi, het fietsersleven

 

Hoger kan het niet, noch beter

Wim: bedankt voo r je gecater

En Ferry: jou is die laatste klim vergeven. 

Rijck