Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Zondagocht

Zondagochtend, fris uit de veren, zin in een mooie bosrit. Een grauwe lucht lijkt niet veel goeds te voorspellen. De buienradar biedt helderheid: een droge ochtend in het verschiet.   Dus inpakken en wegwezen. Rond 8.50u. arriveer ik bij de Spar. Terwijl ik de fiets uit de auto haal en het voorwiel monteer arriveren de eerste Bello’s. Uiteindelijk zijn er 7 dapperen die willen genieten van de laatste Bello-tocht van 2012.  Na een korte discussie over ons ’koffie-doel’ besluiten we unaniem hotel Victoria met een bezoek te vereren. Om 9.03u. vertrekken Arre, Ferry, Meindert, Pieter, Rocus, Wiebe en ondergetekende westwaarts.  Alhoewel het inderdaad droog blijft, heeft het overvloedige hemelwater in combinatie met blad en de door Coen reeds eerder genoemde bosmachines gezorgd voor onbegaanbare paden. We zullen noodgedwongen kiezen voor routes over het hoge zand, verharde paden en af en toe asfalt. De praktijk blijkt anders en we krijgen opnieuw de nodige modder te verstouwen. Via Laag-soeren, Eerbeek op naar Loenen. Na een uurtje moet Pieter afhaken. Op een stevige helling begeeft zijn achteras het en moet hij noodgedwongen afhaken. Hij doet een belletje naar huis en zal worden afgehaald. Zorgzaam als Bello’s zijn begeleiden(duwen)we Pieter naar de doorgaande weg tussen Eerbeek en Loenen. Wensen hem succes, sterkte en een prettige jaarwisseling. Goed en wel terug in het bos begeeft mijn ketting het. Dan blijkt opnieuw het hoge zorggehalte van de Bello’s. Arre heeft een semie-professionele ketting-reparatieset (pons) bij de hand en dat maakt het herstel een fluitje van een cent. Terwijl Rocus de fiets in positie houdt haal ik twee schakeltjes (schalmpjes!) tussenuit, asje terug in het tonnetje ponsen en klaar is Kees (Jan).  We vervolgen onze weg naar Victoria. Daar treffen we, (net als twee weken geleden bij de Woeste Hoeve) de Escargots. Zij hebben inmiddels de appeltaart voor onze neus weggekaapt en we stellen ons noodgedwongen tevreden met het gebak dat beschikbaar is: bessentaart, schwartzwalderkirschtorte en toch nog een appelpunt. Een prima alternatief. Door alle pech op de heenweg en mijn onbetrouwbare ketting besluiten we zoveel mogelijk via het asfalt terug te koersen naar het Dierense. Het proces van de 10 (7) kleine negertjes zet zich voort. In Eerbeek zwaaien we Rocus uit, in de buurt van Laag-Soeren zwaaien we Arre en Meindert uit. Bij de Spar neem ik afscheid van Ferry en Wiebe. Om 12.25u. zit 2012 voor wat betreft het fietsen erop. Bij deze alle Bello’s bedankt voor een mooi en gezellig fietsjaar. Een hele fijn jaarwisseling en een voorspoedige start van het nieuwe jaar.