Zondag 19 august 2012.
Campitello-Campitello 100 kilometer — 2.900 hoogtemeters.
Sella ronde gedaan vandaag. Zondag, hoogseizoen in Italie. Het hotel ontsluit om 8 uur precies de ontbijtzaal, waarna 18 Bello’s binnen stormen om de nodige bodem te leggen voor een dag die warmte en veel hoogte zal brengen.
Het is druk op de weg en na een paar kilometers draaien we omoog de Passo Pordoi ( 2240hm) op. De hekkensluiters Erik en Arne werken voorbeeldig. De functie van hekkensluiter is een prachtige uitvinding voor de langzamere rijders en de veiligheid. Vandaag gaat het heel goed. Arne geeft alras zijn Isaac de sporen en Erik kan werken aan zijn vetverbranding.
Voorin schijnen Frank, Maarten en Harry onmeunig hard te hebben gereden. Wie er als eerste boven was weet ik natuurlijk niet, maar wel dat de hele club in de groeiende zomerwarmte binnen redelijke tijd boven kwam. Afdalen kunnen de Bellos’s alsof ze geboren Dolomisten zijn, dus rap waren we weer in in Andraz op ruim 1400 meter. Daarna de Passo di Valparola (2200 hm),waar we de liunch hebben genoten: spekpannenkoeken van Maarten. Daarna Passo di Gardena (2100 hm) In Nederland is het vandaag zeker zo warm als hier, maar het klimmen maakt het lastig voor de Bello’s . De bus herbergt uiteindelijk 4 Bellisti, die om diverse redenen het gemotoriseerde vervoer nodig hebben.
De prestaties van de fietsende Bello’s zijn historisch: vele, vele liters water en kilocaloriekes maken de dag rond. Aankomst in het hotel en vanavond een diner in sneltreinvaart.
Campitello-Campitello 100 kilometer — 2.900 hoogtemeters.
Sella ronde gedaan vandaag. Zondag, hoogseizoen in Italie. Het hotel ontsluit om 8 uur precies de ontbijtzaal, waarna 18 Bello’s binnen stormen om de nodige bodem te leggen voor een dag die warmte en veel hoogte zal brengen.
Het is druk op de weg en na een paar kilometers draaien we omoog de Passo Pordoi ( 2240hm) op. De hekkensluiters Erik en Arne werken voorbeeldig. De functie van hekkensluiter is een prachtige uitvinding voor de langzamere rijders en de veiligheid. Vandaag gaat het heel goed. Arne geeft alras zijn Isaac de sporen en Erik kan werken aan zijn vetverbranding.
Voorin schijnen Frank, Maarten en Harry onmeunig hard te hebben gereden. Wie er als eerste boven was weet ik natuurlijk niet, maar wel dat de hele club in de groeiende zomerwarmte binnen redelijke tijd boven kwam. Afdalen kunnen de Bellos’s alsof ze geboren Dolomisten zijn, dus rap waren we weer in in Andraz op ruim 1400 meter. Daarna de Passo di Valparola (2200 hm),waar we de liunch hebben genoten: spekpannenkoeken van Maarten. Daarna Passo di Gardena (2100 hm) In Nederland is het vandaag zeker zo warm als hier, maar het klimmen maakt het lastig voor de Bello’s . De bus herbergt uiteindelijk 4 Bellisti, die om diverse redenen het gemotoriseerde vervoer nodig hebben.
De prestaties van de fietsende Bello’s zijn historisch: vele, vele liters water en kilocaloriekes maken de dag rond. Aankomst in het hotel en vanavond een diner in sneltreinvaart.