Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Zondag 12

Zondag 12 mei 2013.
De dag na Bello’s KBK en ook de dag dat er mogelijk een drupje regen kon vallen. Ik was niet in de gelegenheid KBK te rijden en dacht "komaan, er zullen wel Bello’s zijn die vandaag ook uit fietsen gaan". Dus opgetogen en fris naar de spar, waar Arre en Roel al stonden te wachten. Arne maakte het kwartet vol. Voor Roel was het lang gelden dat hij in het Bello peloton had gereden, maar daar was niets van te zien of te merken.. Als vanouds nam hij de rol van wegkapitein, nadat we in harmonieuze samenspraak de bestemming op Laren (Gelderland) hadden bepaald. Een prachtige tocht, over schitterende wegen en in alle rust, want er was nauwelijks ander verkeer deze vroege zondag ochtend. Misschien werd de schittering ook wel veroorzaakt door de regen, die inmiddels onophoudelijk viel. Vanan het moment dat we Dieren verlieten zijn we aan het waterfietsen geweest. Een koude rit was t gevolg. Er was natuurlijk bijzonder veel bij te praten in de groep, omdat we elkaar al even niet in op de fiets hadden gesproken. Nu waren Arre en Roel zojuist teruggekeerd van een "bijscholing" en dat was te merken. Niet dat we over de medische kennis werden onderhouden, wel was het sportieve geweld dat deze mannen op de weg legden verre van een natte dweil. Tjonge wat een tempo. Prachtig om mee te maken en zo gebeurde het dat we, met een korte onderbreking voor de romantische overtocht per veerpont bij Gorssel, al reeds in Laren aan kwamen. Nat als  verzopen katten wilden we ons op het houten meubilair vleien, maar de uitbater gaf grootmoedig ruimte op de beste stoelen in zijn zaak. Wat een gastheer. Naast een aantal sportieve, maar volstrekt onverstaanbare, fietsers uit Lemerveld was de zaak overigens ook leeg, waardoor onze druipende uitrusting ook niet veel overlast zou kunnen veroorzaken aan andere gasten. Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan de warme dranken en spijzen, zijn we op de korte route retour naar huis gereden. Ik meen dat er zelfs enkele kleumende geluiden uit de sportievelingen kwam. Mooie rit, leerzaam, bijzondere route langs pittoreske plekjes. Na 77 kilometers en gemiddeld ruim 27 km per uur, zette ik mijn fiets bij de centrale verwarming en was blij dat de racer van carbon is, ware het een stalen ros, dan kon hij nog wel eens gaan roesten.