Zondag 18 september 2011, Spar Dieren, 09:00 uur. Aanwezig zijn Ferry M., Arre B., Pieter M. en Arne H.
Waar de rest is, tja, dat weten wij natuurlijk niet. Wiebe is in Z.Limburg. But the others……
Er is vrij veel wind en de buienradar geeft aan dat je even goed moet nadenken wat je liever hebt, eerst de wind of eerst de regen of beide of allebei niet. We gokken op een ritje tegen de wind in naar Elten, en dan met ruime wind terug. Via een onnavolgbaar aantal landwegen voert Ferry ons in de juiste richting. We pakken op een gegeven moment als enige echte klim de Peeske’s berg, tussen Beek en Montferland / ’s Heerenbergh. Lekker, even voelen hoe het ook al weer was. De nieuwe fiets van Pieter heeft duidelijk effect op zijn wielerkunsten, als hij trapt zie je zijn fiets vooruitschieten. Een duidelijk verschil met toen hij nog werd gekweld door een Gazelle AA frame dat het meeste van de inspanningen absorbeerde. De Giant TCR Advanced Sl – Rabo is inderdaad een juweel van een ‘bike’. En Pieter is gewoon fit. Maar op dit bultje bij Beek moeten desondanks we alle drie even lossen bij ‘het stille geweld van de lange, calculerende en zwaar afgetrainde eminence Ferry’. In de vlakke aanloop door de maisvelden richting Elten voel ik wat drukverlies in de achterband, een ‘afloper’. Vraag is, ga ik het er net wel of net niet mee redden tot aan de ‘Kaffee Plats’ in Elten. We gebruiken nog even het koolstof pompje van Ferry (euro 80 !!!), zo licht dat er bijna sprake is van een ‘negatief gewicht’. Aangekomen op de koffiestop is het druk en bemoeit iedereen zich ongevraagd met ons, mensen van dik over de 120 kilo die achteloos het ene taartje na het andere wegschuiven. Men vind het vreemd dat ik met mijn achterwiel de zaak in kom. Hij heeft zeker geen slot, denken ze waarschijnlijk. Na enig gedoe hebben we de band eraf en weer erop en daarna nadat die ook lek gaat doen we het nog een keer, waarna alles ‘in ordnung ist’, maar nu komt de discussie op over ‘pechvogels, etc., waarin Pieter ons voorgaat’ . Hierin komt ook nog even aan de orde dat het toch wel een vrij bijzondere prestatie is om zonder je handen te gebruiken een ISAAC carbon frame (bovenbuis) doormidden te slaag. Probeer dat maar eens ! Gaat je niet lukken ! Overigens bleek het een duidelijk garantiegeval en heeft de firma ISAAC via van Gijs van Tuijl mij sportief een nieuw frame geleverd dat ik jullie binnenkort, als het verzekerd is zal tonen. Nadat we alles op hebben stappen we op de fiets voor het voordewindse rak, dat ons door de landerijen ten westen van het Bergerbos en haaks op de A15 richting Doesburg brengt. Het gaat hard, af en toe lekker bij de 40 kms. Op de splitsing Dieren – Ellecom nemen we afscheid met een relaxte koers van plm. 85 kms. in de benen. Heren bedankt !
Waar de rest is, tja, dat weten wij natuurlijk niet. Wiebe is in Z.Limburg. But the others……
Er is vrij veel wind en de buienradar geeft aan dat je even goed moet nadenken wat je liever hebt, eerst de wind of eerst de regen of beide of allebei niet. We gokken op een ritje tegen de wind in naar Elten, en dan met ruime wind terug. Via een onnavolgbaar aantal landwegen voert Ferry ons in de juiste richting. We pakken op een gegeven moment als enige echte klim de Peeske’s berg, tussen Beek en Montferland / ’s Heerenbergh. Lekker, even voelen hoe het ook al weer was. De nieuwe fiets van Pieter heeft duidelijk effect op zijn wielerkunsten, als hij trapt zie je zijn fiets vooruitschieten. Een duidelijk verschil met toen hij nog werd gekweld door een Gazelle AA frame dat het meeste van de inspanningen absorbeerde. De Giant TCR Advanced Sl – Rabo is inderdaad een juweel van een ‘bike’. En Pieter is gewoon fit. Maar op dit bultje bij Beek moeten desondanks we alle drie even lossen bij ‘het stille geweld van de lange, calculerende en zwaar afgetrainde eminence Ferry’. In de vlakke aanloop door de maisvelden richting Elten voel ik wat drukverlies in de achterband, een ‘afloper’. Vraag is, ga ik het er net wel of net niet mee redden tot aan de ‘Kaffee Plats’ in Elten. We gebruiken nog even het koolstof pompje van Ferry (euro 80 !!!), zo licht dat er bijna sprake is van een ‘negatief gewicht’. Aangekomen op de koffiestop is het druk en bemoeit iedereen zich ongevraagd met ons, mensen van dik over de 120 kilo die achteloos het ene taartje na het andere wegschuiven. Men vind het vreemd dat ik met mijn achterwiel de zaak in kom. Hij heeft zeker geen slot, denken ze waarschijnlijk. Na enig gedoe hebben we de band eraf en weer erop en daarna nadat die ook lek gaat doen we het nog een keer, waarna alles ‘in ordnung ist’, maar nu komt de discussie op over ‘pechvogels, etc., waarin Pieter ons voorgaat’ . Hierin komt ook nog even aan de orde dat het toch wel een vrij bijzondere prestatie is om zonder je handen te gebruiken een ISAAC carbon frame (bovenbuis) doormidden te slaag. Probeer dat maar eens ! Gaat je niet lukken ! Overigens bleek het een duidelijk garantiegeval en heeft de firma ISAAC via van Gijs van Tuijl mij sportief een nieuw frame geleverd dat ik jullie binnenkort, als het verzekerd is zal tonen. Nadat we alles op hebben stappen we op de fiets voor het voordewindse rak, dat ons door de landerijen ten westen van het Bergerbos en haaks op de A15 richting Doesburg brengt. Het gaat hard, af en toe lekker bij de 40 kms. Op de splitsing Dieren – Ellecom nemen we afscheid met een relaxte koers van plm. 85 kms. in de benen. Heren bedankt !