Wat is het appelgebak lekker in hotel V., maar de slagroom is veel te zoet. Geeft niet want je zit er droog, buiten regent het en het is zondagmorgen 15 november om half elf. We zijn droog gearriveerd dus we hebben niet te klagen. Inmiddels is het welbekende stuk richting Loenen en daar voorbij afgelegd in een strak ritme. Onze Blackberry boy (R) controleert taart etend ogenblikkelijk de buienradar en constateert dat het nog 1,5 uur duurt tot het droog wordt. Ondertussen worden alle wereldproblemen in een sneltreinvaart doorgenomen, vandaag geen discussies over de GBBT. Een voorzichtige opmerking van de Nijvere Nummer 15 (A) dat we ook terug over de verharde weg kunnen gaan omdat het wel erg slecht weer is valt bij de Machtige Locomotief (W) helemaal in verkeerde aarde, dus dat wordt het niet. Dan maar dwars door de modder en zo gaan tezamen met eerdergenoemden de Camelback Kannibaal (A), de Krakende Ketting (P) en de Altijd Achteraanfietser (F) weer op pad. De fietsen die er voor de pauze nog puntgaaf uitzagen gaan nu afzien, vooral de helemaal gereviseerde tweewieler van R. Nummer 15 wil steeds vaker nummer 1 spelen, maar dat wordt hardhandig afgestraft. En voorwaar, na ruim een half uur zwoegen houdt de regen zo goed als op. Het tempo wordt nog opgevoerd, zodat het gemiddelde bij thuiskomst op meer dan 19 km/h komt, duidelijk hoger dan de afgelopen 2 weken. Hoe zou dat nu komen? Ook bijzonder is dat we onderweg niemand kwijtraken. Iedereen die volgende week naar Schier gaat veel plezier!
