Een dag nadat de kwartiermakers (Pieter Rocus en Bert) kwamen, zijn Wiebe en ik naar Lauwersoog vertrokken om ons te voegen bij hun in Vita Maris op Schier.
Omdat de laatste boot wegens hoog water en storm om 5.30 uur niet ging op vrijdag, moest Aart van den Berg het wegens zijn werk af laten weten. Jammer voor hem maar ook voor ons want zo’n grote vogelkenner is toch de moeite waard er ook bij te hebben. Veel ganzen eenden en zwermen trekvogels zag je op het Wad en de Noordzee.
Met Pieter hebben de nieuwkomers( langs de zee) vrijdag nog een mooie tocht over het strand naar Merlijn ( paal 7 ) gemaakt. Het strandfietsen moest weer even wennen, je weet maar nooit hoe stabiel het zand is en hoe diep het water. Met Pieter voorop kan er ons niet veel gebeuren (dachten we) Met de wind achter rijden we na ca 7 km, bij hoog water naar de strandkroeg, waar we om half vijf nog met licht aan komen. 45 Minuten later is het nacht en volgen we Pieter zijn rode mistlamp, die hij op z’n fiets heeft, in de stik donkere nacht, door het bos.
Hoewel onze voorgangers de vorige avond al gegeten hadden bij Van der Werff , besloten we ook die avond nogmaals naar dit bijzondere etablissement te gaan. De sliptongetjes waren lekker, en dat ondanks vis niet mijn grootste lekkernij is. Op Schier is het overal rustig, met uitzondering van de bulderende branding langs de kust, stil te noemen. Maar zodra je bij vd Werff binnen komt, hoor je het luide “gekakel” van de tientallen gasten; het is er vrijwel altijd zeer druk. En… zo zei een ober, wanneer je hier volgend jaar met de Kerst wilt overnachten, dan ben je nu reeds te laat!
Op zaterdag gaan we nu met zijn vijven weer langs het pad fietsen waarop 10 tot 40 cm water staat. De kunst is, om zo dicht mogelijk langs de rand te rijden, waarbij je vaak naar het diepere deel wordt gezogen en zelfs Wiebe zijn waterdichte (!) sokken het niet droog kunnen houden. De passage van een kreek wordt door Pieter nog net zonder kleerscheuren genomen, hij geeft Wiebe aanwijzingen waar hij langs moet, maar het wordt niet echt duidelijk of deze aanwijzing door hem verkeerd is begrepen. Ineens zie ik Wiebe voorover vallen en z’n achterwiel schiet omhoog boven het water. Hij blijft zitten en het lijkt of hij op beeld vastgelegd wil worden.
Maar in werkelijkheid zit hij onderwater gevangen door eigen fiets. Met gezamenlijke inspanning kunnen we hem bevrijden! Een onvergetelijke belevenis, waarbij het lachen ons even verging.
Prachtig zien we de hoge branding voor de lagune in de Noordzee, het water schiet meters hoog. Heelaas zien we dit keer geen zeehonden.
Na opnieuw bij onze vaste eettent gegeten te hebben, nu eten de meesten van ons eend, en nuttigen we het galgenmaal. Het is rijkelijk laat waardoor we enige tol moeten betalen -te veel en te laat- gegeten voordat we naar bed gaan. Niet vergeten te zeggen dat we beide dagen uitgebreid hebben genoten van de sauna en het zwembad.
Vita Maris is op dit mooie eilandje een luxe appartementen complex waarvan we genoten
hebben. Pieter we willen je weer zeer bedanken voor de gastvrijheid. En ik weet dat je daarvan ook zelf dubbel geniet!
Bouke