Al bij het banden oppompen in Ellecom had Pieter een brede grijns op zijn gezicht. Hij feliciteerde mij en vertelde trots dat hij Opa was geworden. Daar moet op gedronken worden zij hij, en hij had extra zakgeld mee gekregen van Margriet. Bij de Spar was Willem wederom de enige Bello die blijkbaar met ons wilde fietsen. Wat ik tussen neus en lippen door begreep fietst iedereen langere tochten dan wij….Dat beloofd wat in de Pyreneeën!? Van kennismaken komt op deze manier niet veel, zeker nu ik vannacht vertrek voor een heerlijke vakantie op Kreta. Otterlo werd het reisdoel en we hadden wederom super mooi weer. Piter wist precies waar we gebak gingen eten en koerste, net als twee weken geleden, als een "Haas" op kop.
Tijdens de koffie werden trots foto's van het kleine wereldwondertje getoond en pakte hij per ongelijk, en nog helemaal in de ban van zijn OPA rol de verkeerde fiets. De terugweg ging redelijk linea recta huiswaarts. Een paar klimmetjes op de Posbank om vervolgens weer met een kleine 75 kilometer de fiets weer in de schuur te hangen.