Toen ik vanmorgen bij de Spar aankwam, stonden Arre en Coen daar al. Ze waren duidelijk met elkaar snode plannen aan het smeden en toen ik dichter bij kwam braken ze hun gesprek vrij plotseling af. Ik heb nog wel wat woorden kunnen opvangen, zoals ‘Stelvio’, ‘GBBT’ en ‘samen op de tandem’. Ben zeer benieuwd of dat een vervolg krijgt. Even later kwam ook Pieter aangereden en ondanks het feit, dat we tot ca 09:05 hebben gewacht bleef het daarbij. Carnaval? Regen- en hagelvoorspelling?
Bijna zonder overleg ging het van start naar Victoria. Zijn er dan nog andere stops te bedenken? We volgden de bekende route, waarbij we via Coldenhoven richting Groenendaal bij de A50 reden. Vandaar dwars over de Groenendaalseweg naar Victoria. Daar waren we al om 10:15. Nee, niet zo weinig kilometers, maar zo hard gefietst! De koffie werd besteld, waarbij de slagroom voor het appelgebak in de keuken pas bij ons tweede kopje gereed was. Ondertussen werd de smartphone van Coen gebruikt om bij Harry te informeren naar zijn herstel. Ook hebben we geïnformeerd of het een THA of een DHS geworden was. Gelukkig bleek een Dynamic Hip Screw voldoende om Harry heup te repareren. Binnen Bello is in ieder geval één vroegere casus bekend van een DHS. Willem is hier nog steeds zeer tevreden mee. Een GBBT met een DHS blijkt dus tot de mogelijkheden te behoren. Harry, als je dit leest: heel veel sterkte bij je revalidatie en we hopen op een snel herstel. Als dat betekent, dat wij weer net als andere jaren achter jou boven moeten komen, dan nemen wij dat op de koop toe! Hoewel Wiebe per SMS instrueerde dat Arre het verslag moest schrijven, wist ik toch door 2 maal achtereen 6 te gooien deze eer voor zijn neus weg te kapen.
Na de pauze wilde Pieter door het Delense Woud, hetgeen volgens Coen betekende, dat je tegenover Victoria de Woeste Hoefweg oversteekt. Gelukkig was het daar ook heel mooi. We gingen onder de A50 door om vervolgens te proberen bij het Loenense kerkje uit te komen. Dat lukte maar deels. We passeerden de inmiddels 20 jaar te koop staande witte bungalow in Loenen. Pieter wist ons te informeren over de aantrekkelijke korting van 2 ton die inmiddels op de koopprijs van toepassing is. Echter niemand van ons bleek daar onmiddellijk op in te willen gaan. Door Loenen, achter langs Coldenhoven richting Landgoed Laag Soeren. En vandaar naar de Spelerij in Dieren. Coen had 45 km op zijn teller staan (de mijne was bijgebrek aan energie thuisgebleven).
Met een voorspelling van buien afgewisseld met opklaringen is het de gehele morgen verrassend droog gebleven. Af en toe een prachtig zonnetje. Wel bleven we met een onbeantwoorde vraag van één onzer zitten (nee, ik noem geen naam): ‘Hoe kan het dat hoewel ik het vaakst op zondag aanwezig ben, de anderen toch meer conditie kunnen opbouwen?’. Wellicht kunnen we de volgende week proberen daar een antwoord op te geven?
.
Bijna zonder overleg ging het van start naar Victoria. Zijn er dan nog andere stops te bedenken? We volgden de bekende route, waarbij we via Coldenhoven richting Groenendaal bij de A50 reden. Vandaar dwars over de Groenendaalseweg naar Victoria. Daar waren we al om 10:15. Nee, niet zo weinig kilometers, maar zo hard gefietst! De koffie werd besteld, waarbij de slagroom voor het appelgebak in de keuken pas bij ons tweede kopje gereed was. Ondertussen werd de smartphone van Coen gebruikt om bij Harry te informeren naar zijn herstel. Ook hebben we geïnformeerd of het een THA of een DHS geworden was. Gelukkig bleek een Dynamic Hip Screw voldoende om Harry heup te repareren. Binnen Bello is in ieder geval één vroegere casus bekend van een DHS. Willem is hier nog steeds zeer tevreden mee. Een GBBT met een DHS blijkt dus tot de mogelijkheden te behoren. Harry, als je dit leest: heel veel sterkte bij je revalidatie en we hopen op een snel herstel. Als dat betekent, dat wij weer net als andere jaren achter jou boven moeten komen, dan nemen wij dat op de koop toe! Hoewel Wiebe per SMS instrueerde dat Arre het verslag moest schrijven, wist ik toch door 2 maal achtereen 6 te gooien deze eer voor zijn neus weg te kapen.
Na de pauze wilde Pieter door het Delense Woud, hetgeen volgens Coen betekende, dat je tegenover Victoria de Woeste Hoefweg oversteekt. Gelukkig was het daar ook heel mooi. We gingen onder de A50 door om vervolgens te proberen bij het Loenense kerkje uit te komen. Dat lukte maar deels. We passeerden de inmiddels 20 jaar te koop staande witte bungalow in Loenen. Pieter wist ons te informeren over de aantrekkelijke korting van 2 ton die inmiddels op de koopprijs van toepassing is. Echter niemand van ons bleek daar onmiddellijk op in te willen gaan. Door Loenen, achter langs Coldenhoven richting Landgoed Laag Soeren. En vandaar naar de Spelerij in Dieren. Coen had 45 km op zijn teller staan (de mijne was bijgebrek aan energie thuisgebleven).
Met een voorspelling van buien afgewisseld met opklaringen is het de gehele morgen verrassend droog gebleven. Af en toe een prachtig zonnetje. Wel bleven we met een onbeantwoorde vraag van één onzer zitten (nee, ik noem geen naam): ‘Hoe kan het dat hoewel ik het vaakst op zondag aanwezig ben, de anderen toch meer conditie kunnen opbouwen?’. Wellicht kunnen we de volgende week proberen daar een antwoord op te geven?
.