Toen ik va

Toen ik vanmorgen de garagedeur achter mij afsloot, bleek overbuurman Ruud al 5 minuten op mij te staan wachten. Ik bleek er niet helemaal met de gedachten bij te zijn vandaag. En helaas, dat zou ook later niet veel beter worden. Bij de Spar aangekomen bleken er nog een vijftal fietsers present te zijn: Pieter, Ton, Wiebe, Arne en Maarten. Men had er weer zin in! Alhoewel Arne bij het vertrek nogal treuzelde (moest eerst plassen), zodat sommigen al halverwege Ellecom waren toen Arne nog moest opstappen. De routekeuze gaf zoals gewoonlijk nogal wat problemen. Pieter’s Deventer en Maarten’s Vierhouten haalden het echter niet en er werd gekozen voor een alternatieve route naar Hoog Elten (mogelijk de laatste keer dat er nog buiten op het terras gezeten kon worden). Nou alternatief zou het worden, want de ritmeester (dat was ik) liet het er een beetje bij zitten. Nou lag dat deels ook aan de onhandelbaarheid van de Bello-groep, maar dat is een zwak excuus. We vertrokken tussen de voetbalvelden door richting de Lange Juffer, waar we overstaken om richting Doesburg te gaan. Van Doesburg naar Angerlo en vervolgens langs het Bevermeer (en dan recht oversteken) naar Wehl. Bij Wehl richting Zeddam en toen ging het mis. We hadden linksaf gemoeten bij de rotonde NA het spoor, maar gingen al voor de spoorwegovergang linksaf. Dan kom je niet bij de Olde Beth uit zoals de bedoeling was maar bij Dichteren omdat je maar op een paar plaatsen de A18 kunt kruisen. Dan maar niet via Braamt naar Azewijn, ’s Heerenberg, Stokkum naar Elten, maar via Braamt naar Zeddam. In Zeddam pakten we de MUUR (een voor Maarten nog onbekend begrip). Vanaf de muur het fietspad op dat ons vlak bij het viaduct over de A12 op de Eltenseweg bracht. Dan is het nog een klein stukje naar Hoch Elten. In de klim werd de strijd aangebonden tussen Maarten en Ruud. Ik probeerde bij te blijven, maar kwam al snel in ademnood, waarna ik voorbij werd gestoken door Ton en Wiebe. Ook Ruud kon het geweld van Maarten niet aan, zodat de jongste het eerste boven was. Nou niet denken, dat de oudste het laatste boven was, want de 60-jarige Ton (net jarig geweest) eindigde als derde en onze 68-jarige als vierde! Koffie en taart waren prima, waarbij de bergkoning een wel heel groot stuk Mandarinenkwark kreeg toebedeeld. Met dank aan de pas jarig geweest zijnde Ton en Arne bleek onze financiële bijdrage nog maar zeer gering te zijn. Nogmaals gefeliciteerd mannen en bedankt! De weg terug werd niet meer bepaald door de ritmeester. De groep nam als collectief het commando over (en terecht). Na opnieuw een plaspauze voor Arne konden we nog wel weer hergroeperen voor de afdaling naar het spoor, waarna we naar de Rijn bij Spijk reden en vandaar over de dijk naar Tolkamer, de Bijland, Pannerden, Loo en Westervoort. Doordat enkelen meenden 42 km/uur te moeten rijden, viel de groep wat uit elkaar. Net voor Westervoort werd gehergroepeerd, zodat we toch nog met ons zevenen over de brug konden fietsen (waar we afscheid van Ton namen). Hierna naar Rheden (dag Maarten), De Steeg (dag Arne), Ellecom (dag Pieter) en tenslotte naar Dieren.