De coffeeshop in Deventer bleek nog niet open, zodat het Ruurlo werd (een behoorlijke tegenvaller voor uw verslaggever).
Omdat in Ruurlo geen finishlijn getekend was, werd niet duidelijk, wie de tussensprint gewonnen heeft, maar vanuit mijn positie leek Maarten de meeste kans te maken. Koffie met krentewegge dan wel appeltaart in een vol café: ook andere fietsers wilden liever binnen zitten dan op het terras. De discussie ging met name over de driedaagse. De opwinding daarover was dusdanig groot, dat er vergeten werd te dobbelen. Nog net binnen de bebouwde kom kon het verzuim op de tegels van een trottoir worden goedgemaakt. In de tweede ronde werd uiteindelijk de juiste keuze gemaakt (dit in tegenstelling tot de FIFA, maar dat terzijde). Slechts één persoon kon het vandaag allemaal waarnemen: degene op de achterste rij en die mocht uiteindelijk ook schrijven.
Totaal was het 90 km met een gemiddelde rijsnelheid van 28,5 km (op mijn teller). Ik vermoed dat de andere drie zeker 3 km harder reden en dus veel meer stil hebben moeten staan dan ik. Mijn excuus was de tegenwind. Die zou vanuit het westen moeten komen volgens de buienradar. Ik weet echter heel zeker, dat we de wind ook tegen hadden toen we pal zuid-oost reden richting Ruurlo.
Maarten heeft een nieuw speeltje getest: zijn stuur was aan het oog onttrokken door een Apple device. Nadat Maarten nog even de helderheid goed had ingesteld leek de test geslaagd. De driedaagse gangers zullen het meemaken.
Het was weer een leerzame zondagmorgen.