Op de seizoenagenda is de programmering van Limburgs Mooiste inmiddels gewist. Mijn pleitbezorging om daarop in te tekenen als training voor de GBBT wist slechts Meindert te overtuigen. Al een tijd geleden bij Schaepkens in Valkenburg een kamer gereserveerd en mooi weer besteld. Helaas liet Meindert een goede week voor LM weten er toch maar van af te zien. Hij is flink in training voor de GBBT maar LM kwam op dit moment nog wat te vroeg vond hij.
Dus maar teruggegrepen op het oude concept met als gevolg dat Pia en ik vrijdagmorgen vertrokken naar Zuid Limburg. Fiets gehuurd voor Pia, nog een nachtje bijgeboekt, mooie wandeling gemaakt en het buffet bij Vue des Montagnes de eer aangedaan die het verdiende.
Zaterdag vroeg uit de veren zodat ik om 8.00 uur op de fiets zou zitten. Maar dat liep een halfuurtje vertraging op door de vele deelnemers ( ik geloof alles bij elkaar zo ‘n 20.000) die op LM hadden ingeschreven en, mede door het door mij bestelde mooie weer, allemaal kwamen opdagen bij de startlocatie, Avantis in Heerlen.
Alleen is maar alleen, maar niet als je te midden van zoveel deelnemers kunt aanhaken bij groepen of individuen. En ook bij de controle- en serviceposten raak je al gauw in gesprek , want je bent met gelijkgestemden nietwaar?
Ik had gekozen voor de 150 km rode lus, die met 25 hellingen met in totaal 2.000 hoogtemeters, als zwaar werd betiteld. We weten dat wel natuurlijk en het wordt ook elke keer weer bewaarheid. Ook nu weer heb ik het idee gekregen ( of zou dat zijn om mijzelf gerust te stellen ) dat 3.000 hm tijdens de GBBT minder vermoeiend is dan 2.000 op die klimmetjes in Zd. Limburg en omgeving. Want ook raakten we met plaatsen als Gemmenich en Sippenaken weer even België aan.
Bij vertrek hadden we tegen inlevering van een getekende verklaring ( dat we ons netjes zouden gedragen ) een rood ( de kleur ervan is afhankelijk van de gekozen route ) stuurlabel gekregen. Dat veroorzaakte ook al de nodige vertraging bij het vertrek. Waarom is mij een raadsel, maar bij elk van de 4 controleposten fietsten we in een soort fuik die een opstopping veroorzaakte. Bij de doorgang van de fuik stonden vrijwilligers een gaatje te knippen in de labels en dan kwam je bij de servicepost. Zou het zijn om zwartrijders te weren? Met name in Gulpen schuifelden we voetje voor voetje door het centrum voordat we door de fuik waren. Mooi weer, wel gezellig, je praat hier en daar wat maar opschieten doet het dan even niet. Al met al was ik een kleine 8 uur onderweg en was ik met een gemiddelde snelheid van 23 km. best tevreden.
Niet onvermeld mag blijven dat Pia ( vanaf Geulzicht ) de Vogelzangweg omhoog en later op de dag ook nog maar even de Cauberg is opgefietst, Met koffie, lunch en inkopen onderweg best een hele prestatie.
Na zaterdagavond culinair te hebben genoten in Aan de Linde en de vermoeienissen te hebben weggeslapen prees ik mij vanmorgen gelukkig geen beslissing te hoeven nemen of ik nu wel of niet naar de Spar zou gaan. Beestenweer. Niet alleen in Limburg, maar ook elders.
Of heeft toch een Bello de regenschoenen aangetrokken? Voorlopig neem ik maar aan: geen verslag, geen rit, geen Bello.
Dus maar teruggegrepen op het oude concept met als gevolg dat Pia en ik vrijdagmorgen vertrokken naar Zuid Limburg. Fiets gehuurd voor Pia, nog een nachtje bijgeboekt, mooie wandeling gemaakt en het buffet bij Vue des Montagnes de eer aangedaan die het verdiende.
Zaterdag vroeg uit de veren zodat ik om 8.00 uur op de fiets zou zitten. Maar dat liep een halfuurtje vertraging op door de vele deelnemers ( ik geloof alles bij elkaar zo ‘n 20.000) die op LM hadden ingeschreven en, mede door het door mij bestelde mooie weer, allemaal kwamen opdagen bij de startlocatie, Avantis in Heerlen.
Alleen is maar alleen, maar niet als je te midden van zoveel deelnemers kunt aanhaken bij groepen of individuen. En ook bij de controle- en serviceposten raak je al gauw in gesprek , want je bent met gelijkgestemden nietwaar?
Ik had gekozen voor de 150 km rode lus, die met 25 hellingen met in totaal 2.000 hoogtemeters, als zwaar werd betiteld. We weten dat wel natuurlijk en het wordt ook elke keer weer bewaarheid. Ook nu weer heb ik het idee gekregen ( of zou dat zijn om mijzelf gerust te stellen ) dat 3.000 hm tijdens de GBBT minder vermoeiend is dan 2.000 op die klimmetjes in Zd. Limburg en omgeving. Want ook raakten we met plaatsen als Gemmenich en Sippenaken weer even België aan.
Bij vertrek hadden we tegen inlevering van een getekende verklaring ( dat we ons netjes zouden gedragen ) een rood ( de kleur ervan is afhankelijk van de gekozen route ) stuurlabel gekregen. Dat veroorzaakte ook al de nodige vertraging bij het vertrek. Waarom is mij een raadsel, maar bij elk van de 4 controleposten fietsten we in een soort fuik die een opstopping veroorzaakte. Bij de doorgang van de fuik stonden vrijwilligers een gaatje te knippen in de labels en dan kwam je bij de servicepost. Zou het zijn om zwartrijders te weren? Met name in Gulpen schuifelden we voetje voor voetje door het centrum voordat we door de fuik waren. Mooi weer, wel gezellig, je praat hier en daar wat maar opschieten doet het dan even niet. Al met al was ik een kleine 8 uur onderweg en was ik met een gemiddelde snelheid van 23 km. best tevreden.
Niet onvermeld mag blijven dat Pia ( vanaf Geulzicht ) de Vogelzangweg omhoog en later op de dag ook nog maar even de Cauberg is opgefietst, Met koffie, lunch en inkopen onderweg best een hele prestatie.
Na zaterdagavond culinair te hebben genoten in Aan de Linde en de vermoeienissen te hebben weggeslapen prees ik mij vanmorgen gelukkig geen beslissing te hoeven nemen of ik nu wel of niet naar de Spar zou gaan. Beestenweer. Niet alleen in Limburg, maar ook elders.
Of heeft toch een Bello de regenschoenen aangetrokken? Voorlopig neem ik maar aan: geen verslag, geen rit, geen Bello.