Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

?Oerend ha

?Oerend hard ? is een typering die je aan onze zondagsrit van gisteren zou kunnen hangen. Tinus en Willem waren er weliswaar niet bij maar Arre, Coen, Ferry, Roel en Wiebe namen die rol probleemloos over. Gelukkig is iedereen gezond en wel teruggekomen zodat de afloop niet zo dramatisch was als in het liedje van Normaal. Moederdag (Coen) en een jarige schoonzoon ( Wiebe ) waren er de oorzaak van dat bij de start reeds werd aangekondigd dat de tijd gelimiteerd was. Voor de laatste was 12.00 uur zelfs al de deadline. Het voorstel van Roel om naar Hoch Elten te fietsen haalde het daarom niet. Deventer leek een goed alternatief. Want met 30 km. heen en 30 km terug zijn slechts twee uurtjes gemoeid en dan heb je nog een uur voor de koffie. Makkie dus. Met Coen en Wiebe op kop ging het (toen nog) in een leuk tempo naar Laag-Soeren en via het Soerense Zand en de Hallsebrug naar Hall en vandaar richting Klarenbeek. Halverwege die weg werd de afslag naar Klein Amsterdam genomen en vond er tevens een gedeeltelijke wisseling van de kop plaats. Wiebe wisselde met Roel die, samen met Coen, een extra impuls gaf aan het tempo. Via mooie weggetjes in onze prachtige IJsselvallei ging het verder naar Voorst waar ter hoogte van Bakker Bril de weg naar de Voorster Klei werd ingeslagen. Richting Deventer zou je denken. Want dat was toch de afspraak? Soms zijn die om na te leven maar soms ook om bij te stellen. Ter hoogte van het pontje ( Ferry excuseerde zich nog even voor, volgens hem, ? een knoepert van een fout ? in zijn stukje van vorig week, pond i.p.v. pont wat bij constatering niet meer reparabel bleek maar bij dezen dus is rechtgezet ) naar Gorssel kwam de gedachte op om die te nemen en dan via Laren, Lochem en Vorden naar huis te rijden. Dat zou het kilometrage flink opvoeren en de tijdsdruk doen toenemen maar Coen en Wiebe lieten na te protesteren. Toen het spul was overgezet kwam dat probleem pas ter sprake. Roel wist een oplossing. Volgens hem moest het mogelijk zijn om ?binnendoor? naar Vorden te rijden en dan konden we Laren en Lochem letterlijk links laten liggen.Vandaag nog even op de kaart nagekeken. Het blijkt te kunnen maar gisteren gebeurde het niet. We kozen weliswaar niet voor de weg naar Laren maar voor Almen en kwamen op een prachtige landelijke weg terecht die eindeloos leek te duren.Ik denk dat geen van allen een idee had waar we naar toe fietsten met uitzondering van Roel. Hij wist blijkbaar dat de kilometers die gepland waren (heen en weer naar Deventer) flink zouden worden overtroffen. En omdat de tijd van thuiskomst een gegeven was, 12.00 uur, betekende dat hard, harder, hardst fietsen. Coen en Ferry lieten zich dat natuurlijk niet gebeuren en demarreerden regelmatig naar de koppositie waardoor de snelheid verder werd opgevoerd. Arre, nog in de lange broek nota bene, had er trekken aan en voor Wiebe was het ook afzien, en niet alleen voor hem waarschijnlijk. Maar wat bleek uit een ANWB-paddenstoel die voorbij flitste? We waren bijna in Lochem, het was kwart voor elf, 51 km. op de teller, hoog tijd voor koffie en, gelet op de nog beschikbare tijd, een herbezinning op de verdere route. Heel Lochem werd doorkruist op zoek naar koffie en daar slaagden we niet in. En passant werd de route bijgesteld: via Zutphen en dan naar huis. Onderweg zouden we dan wel zien of er zich nog een koffieadres aandiende en anders maar in Zutphen koffiedrinken. In Dochteren, even buiten Lochem op de weg naar Zutphen, ligt een (sport)caf? en daar was bedrijvigheid. De koffie met appelgebak ging er in als koek. Ter sprake kwam nog dat Pieter niet voor niets Schiermonnikoog heeft gepromoot want ze zijn met de prijs gaan strijken. Nu is hij wel verplicht om de stemmers dit jaar weer voor een weekendje uit te nodigen denken wij. Pieter, namens Club Bello, gefeliciteerd. Na de koffie stond de klok op kwart over elf en met nog een goede 30 km. voor de boeg en een kleine uitloop zou het mogelijk moeten zijn om bijna de 12.00 uur van Wiebe te halen. Aanvankelijk nog niet al te hard, kwamen later de demarrages toch weer op gang wat er al met al in resulteerde dat we na 81 km. om 12.20 uur in Dieren arriveerden met een gemiddelde van 29,6 op de teller. Wetende hoeveel tijd er in Lochem op zoek naar een koffieadres werd verspeeld in snelheid, zal de lezer weten dat het op de vlakke wegen daarvoor en daarna ?oerend hard ? is gegaan. Een mooie snelle zondagmorgen zat er op.