Na vele weken van afwezigheid heb ik vanmorgen toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Het gemis om niet te mogen bijdragen aan de verslagen op de website werd te groot. Je moet immers bij de koffie aanwezig zijn om überhaupt in aanmerking te komen voor het maken van het verslag en dan moet je ook nog eens de hoogste ogen gooien. Nadat het de hele nacht geregend had, werd het vanmorgen bij het licht worden ineens droog. De buienradar voorspelde droog weer. Dat betekende dat de laatste strohalmen om niet te hoeven gaan afgebroken waren. Nog even geprobeerd om net na negen uur bij de Spar aan te komen met de hoop dat het peloton inmiddels was vertrokken. Helaas, Coen en Maarten stonden nog keurig te wachten en even later kwam ook Arre aangefietst. Drie cracks en één kruk is natuurlijk niet eerlijk, maar ja, eigen schuld: had ik maar vaker moeten komen. Het plan om naar de Elterberg te fietsen kwam natuurlijk van Maarten. Via Rheden naar de brug van de A12 en dan langs de IJssel (over de dijk dus en een forse wind tegen). Maarten en Coen hielden het tempo vast en Arre wist dat keurig te volgen. Ikzelf haakte al voor Tolkamer af, nadat ik had vastgesteld dat de route over de Elterberg naar de bakker op het dorpsplein van Elten zou lopen. In eigen tempo en langs de onderkant van de Elterberg bleek ik net voor het drietal bij de bakker te kunnen arriveren. De strijd op de Elterberg werd gewonnen door Coen met daarna Maarten en Arre vlak na elkaar. Het drietal bleek elkaar behoorlijk gesloopt te hebben. Klagen over tegenwind en zo! Alsof ik die in mijn eentje niet gehad zou hebben. Koffie en gebak waren groot en lekker en de andere drie bleken te moe om ook maar enigszins hoge ogen met de dobbelsteen te kunnen gooien. Met een eerste worp van zes wist ik ze dan ook meteen kompleet af te troeven. Hoewel het bij de bakker heel gezellig was, zijn we toch maar weer vertrokken voor de terugweg. We waren nog niet bij Wehl of Maarten begon te klagen dat hij er helemaal doorzat (om vervolgens gewoon door te fietsen). En dat terwijl de zon inmiddels was gaan schijnen! Via Angerlo en Doesburg weer terug naar Rheden (Arre en Maarten) of naar Dieren (Coen en ik). Bij terugkomst had ik 80 km op de teller.
