Mijn naam

Mijn naam is (paas)haas…. zo moet de meerderheid van de Bello ’s vandaag wel gedacht hebben. Anders is zo ’n beperkte opkomst op een, hoewel koude maar droge en zonnige voorjaarsdag, niet te verklaren. Sommige paashazen waren wel heel erg ver van huis en ook van elkaar verwijderd. Wat te denken van paashaas Arne, op Vlieland te gast en Ferry in het uiterste zuiden van ons land in het bronsgroen eikenhout. Maar gelukkig waren daar Coen, Pieter en Wiebe die via e-mail en een persoonlijke ontmoeting zich de afgelopen dagen zodanig hadden gecommitteerd dat ze wel moesten. En daar hebben ze geen spijt van gehad. Op voorspraak van Coen ging het via de Schaapsallee omhoog en op de fietspaden door de bossen naar Loenen, de Woeste Hoeve, Hoederloo en Otterlo. Omhoog was Coen was niet te stuiten, maar excuses (Pieter, te weinig getraind en Wiebe, leeftijd gaat meespelen) waren snel bedacht. In Otterlo, waar we 35 km. op de teller hadden, werd besloten koffie te drinken. Een iets te hoge BMI en andere gezondheidsoverwegingen speelden een rol bij het besluit om deze keer maar eens geen appelgebak te nemen. Een belangrijk gespreksonderwerp tijdens de koffie. Na de pauze werd met gezwinde spoed koers gezet via Schaarsbergen naar Arnhem en via Burgers Dierenpark naar de rotonde in Rozendaal. Daar kozen de Dierenaren voor een thuisreis over de Posbank maar Pieter wilde het vlak houden. Voor elk wat wils dus. Om kwart over twaalf waren we weer thuis met 75 km. fietsplezier. Mooi weer, mooie rit en ruimte voor de lekkernijen die ons gedurende de Paasdagen nog te wachten staan.