Laat op de

Laat op de avond van zaterdag 29 maart belt ondergetekende M. van Lange om te polsen wat hij morgen gaat doen. Gaat hij voor de tocht naar Kleve, of wat ?? Blijkt dat de beste man morgen jarig is (46 !) en nog geen idee heeft wat te doen. Na enig overleg besluiten we om een tocht door ‘Die Heimat’ aan ons voorbij te laten gaan (diverse redenen, o.a. zomertijd, veel kms. deze week gedraaid in de auto, ’t is al 23 uur 30 als ik hem bel, en ik heb nog een uur te rijden voordat ik mijn bed zie, etc.). Zondagmorgen om 9 uur zet ik Maarten bij ons aan de keukentafel aan zijn eerste bakje koffie, en lopen wij de nieuwe folders van TREK door, waarbij het topmodel Madone 6.9 pro bij ons beide wat hormonale basisreacties opwekt. Goed, nadat we concluderen dat dit wel een begerenswaardig lustobject is maar we er nauwelijk harder op zouden gaan, pakken wij daarna de eigen Bulls 600 C en de opgepimpte Gazelle Champion Mondial, en vertrekken achter mijn huis via Lappendeken en Posbank en over de Elsberg naar Laag Soeren, komen erg veel grote wielerformaties tegen, en rijden door naar Loenen, waar ik Maarten bij zijn eerste verjaarsstop tekst en uitleg geef over de zorgboerderij De Grote Modderkolk, een initiatief van Natuurmonumenten en een zorginstelling. Hij krijgt achtereenvolgens te zien de diverse klimaatneutrale gebouwen, de prachtige potstal met daarin een 100-tal Brand Rode Runderen, een bedreigd zeldzaam boerderijdierras dat het dankzij de inspanningen op deze boerderij gaat redden, daarna volgend de beeldentuin, de ouderwetse broodbakoven en de BetereBoerenBed camping, waar stedelingen voor een weekend in een heuse safaritent het landlevengevoel kunnen ervaren, waar internetkids kunnen zien waar de melk en eieren vandaan komen, etc. Daarna gaan we gauw door, even terug naar het centrum van Loenen, daar rechtsaf naar Residence Victoria en direct door naar Hoenderlo-City, alwaar wij in de plaatselijke konditorij tussen meerdere andere wielerformaties (o.a. Eerste Twellose Toerclub, een club met 220 leden !, etc.) neerstrijken. Ik organniseer spontaan dat alle ploegen voor Maarten het ‘Lang zal hij leven’ zingen, en als toegisft krijgt hij bij het uitserveren van de taart en de koffie van de schone bakkersdochter drie zoenen op zijn rode wangen. Zij fungeert eigenlijk als een soort ‘stand in’ rondemiss. Verder bellen we nog even ‘live’ met onze chef Wiebe, die hijgend zijn mobiel oppakt, de koffie in Kleve hebben ze ook net op en ze rijden weer. Hij geeft de verjaarswensen van de 10 renners aldaar door aan Maarten. Wij blijven net nog even zitten tot we zien dat het begint te regenen, dan is het tijd om weer huiswaarts te gaan, en zo fietsen we in van die regen, die echt nat maakt via de Kop van Deelen terug naar de T-spitsing richting Schaarsbergen en vandaar links naar de ingang van NPVZ (Nationaal Park Veluwezoom). Het weer doet met de wind en regenvlagen even denken aan die keer afgelopen zomer dat we door een forse bui die kapschuur ergens in de Pyreneeen bereikte voor de lunch, waar een aantal mannen zo kou waren (verkeerde kleding geselecteerd en te weinig vet op de botten !!) dat ze hun lepel niet meer recht hun mond in konden sturen. Daarna volgen het pad door de heide via de brandtoren en de Posbank en gaat het hard op huis aan, met nog even een laatste bonificatiesprintje over het valse plat bij de Lappendeken. Bij binnenkomst van De Steeg nemen we afscheid en zijn rond half een druipnat klaar om iets met de rest van de dag te gaan doen. Het was een verjaarsritje, niet heel ver, maar als compensatie hebben we wel de volle lengte allebei kop gedaan en gekoerst tussen de 30 en 35 km. per uur. Met groeten, Arne