Maarten en Arre bij de Spar om 8.30. Regen valt (zoals voorspeld). Andere bellonisten hebben gister gefietst of wachten op de opklaringen van vanmiddag (die niet zullen komen naar later blijkt).
Rondje Elten is gezien de windrichting de route voor vandaag. Na Doesburg een beetje op de tast naar Elten. Het intuitief fietsen gaat ons goed af. Op de Peeskensbult rijdt Maarten snel van me weg maar dat is niet alles. Ook in Elten heb ik onmiddelijk het nakijken. Boven blijkt alles gesloten en dus op naar de koffie in Lobith. De natte lege kade biedt een wat troosteloze aanblik. Wij putten onze troost uit de koffie en appeltaart terwijl we toch wat afkoelen.
Dan op naar huis. Was het tot Lobith (nog net) mogelijk om naast elkaar te fietsen (uitgezonderd de klimmetjes), na de koffie eist 3 weken niet fietsen z’n tol. Zolang ik netjes achter Maarten blijf en hij niet teveel aanzet gaat het goed. Tot Rheden houden we dit patroon vol dan worden we gepasseerd door de derde racefietser die we vanochtend zien en ziet Maarten zijn kans schoon om aan te haken. Nog even naar de 38 en dan het dorp in. Onze meeligger stuift richting Posbank en Maarten gaat (na overleg) nog even achter hem aan in de hoop zijn energie toch nog kwijt te kunnen. Achteraf blijkt onze wielrenner bij Strijland te stoppen en gaat Maarten in z’n eentje nog maar even omhoog en bij De Steeg weer omlaag.
Uiteindelijk 80 km op de teller (het voelt als wat meer), noodgedwongen in een wat lager tempo dan normaal maar daarom – en vanwege de afwezigheid van alle anderen – eindelijk eens rustig tijd om uitgebreid bij te praten. Een in alle opzichten goed bestede zondagochtend.
Rondje Elten is gezien de windrichting de route voor vandaag. Na Doesburg een beetje op de tast naar Elten. Het intuitief fietsen gaat ons goed af. Op de Peeskensbult rijdt Maarten snel van me weg maar dat is niet alles. Ook in Elten heb ik onmiddelijk het nakijken. Boven blijkt alles gesloten en dus op naar de koffie in Lobith. De natte lege kade biedt een wat troosteloze aanblik. Wij putten onze troost uit de koffie en appeltaart terwijl we toch wat afkoelen.
Dan op naar huis. Was het tot Lobith (nog net) mogelijk om naast elkaar te fietsen (uitgezonderd de klimmetjes), na de koffie eist 3 weken niet fietsen z’n tol. Zolang ik netjes achter Maarten blijf en hij niet teveel aanzet gaat het goed. Tot Rheden houden we dit patroon vol dan worden we gepasseerd door de derde racefietser die we vanochtend zien en ziet Maarten zijn kans schoon om aan te haken. Nog even naar de 38 en dan het dorp in. Onze meeligger stuift richting Posbank en Maarten gaat (na overleg) nog even achter hem aan in de hoop zijn energie toch nog kwijt te kunnen. Achteraf blijkt onze wielrenner bij Strijland te stoppen en gaat Maarten in z’n eentje nog maar even omhoog en bij De Steeg weer omlaag.
Uiteindelijk 80 km op de teller (het voelt als wat meer), noodgedwongen in een wat lager tempo dan normaal maar daarom – en vanwege de afwezigheid van alle anderen – eindelijk eens rustig tijd om uitgebreid bij te praten. Een in alle opzichten goed bestede zondagochtend.