Tja, je verwacht hem (nog) niet maar hij is er toch, Bello Coen. Vorige week vrijdag nog tegen een boom gefietst met als gevolg de nodige kwetsuren, maar vandaag om 8.30 uur bij de Spar present. Voor een “ hersteltraining” had hij Alice op de mouw gespeld. Goed voor de geblesseerde knie maar vooral voor het gemoed. Want 10 dagen niet fietsen is 10 dagen niet geleefd volgens Coen.
Nou, in gezelschap van Maarten en Wiebe ( want meer Bello ’s kwamen vanmorgen niet opdagen ) kwam Coen met zijn hersteltraining meer dan aardig aan zijn trekken. Lunteren werd de bestemming, Restaurant De Wormshoef het doel.
Maarten had één van zijn beste dagen en begon al op de Schaapsallee op kop te sleuren. Bij de parkeerplaats van de Elsberg gingen we rechts de Lange Juffer op, einde fietspad naar links ( Eerbeekse weg ) en zo richting viaduct over de A 50, langs Schaarsbergen naar Oud Reemst. Daar het bos in en via het bosgebied Planken Wambuis en de Edese Heide ( waar de heidehaantjes de paarse gloed van de heide aardig weten te dwarsbomen ) werd een stop gemaakt bij de Uitkijkpunt De Valenberg. Even uitblazen. En dat was best nodig want er was stevig in D 3 gekoerst. En rondkijken natuurlijk. Want jongens, jongens, wat is het daar mooi en wat prezen wij ons gelukkig in een gebied te wonen waar al dat moois onder handbereik ligt. Tenminste, als je op zondagmorgen om 8.30 bij de Spar aanwezig bent. Waar waren onze fietsmaten eigenlijk? Vakantie, geblesseerd, andere verplichtingen?
Na deze verpozing snel weer op de fiets en de sokken er in. Na ruim 10 kilometer door mooi natuurschoon doemde De Wormshoef op. De koffie met appelgebak smaakte uitstekend en de crash van Coen, de tour de France, een terugblik op de Stelvio en de nieuwe wielen van Wiebe ( Token ) waren o.a. de gespreksonderwerpen van vandaag.
Wiebe meende te weten hoe we terug moesten fietsen maar dat ging helemaal verkeerd. In plaats van naar Ede fietsten we richting Renswoude en dat betekende dat we (via de Klomp) een aardige lus maakten voor we in Ede kwamen. Vanuit Ede was het rechttoe rechtaan richting de Planken Wambuis, alwaar overgestoken en via het bos, nu van de andere kant, op Oud Reemst aan.
Er werd steeds gekoerst met een snelheid tussen de 35 en 40 kilometer en op enig moment begon het 10-daagse fietsverlet van Coen en de belasting van zijn knie zijn tol te eisen. Met een klein tandje minder gingen we richting het viaduct de A50 over en langs de brandtoren en via De Steeg naar huis. Een mooie tocht met prachtig fietsweer met voor Coen hopelijk een training die bijdraagt aan zijn
herstel, besloten we deze ruim 100 km. fietstocht met een gemiddelde van precies 30 km/h.
Nou, in gezelschap van Maarten en Wiebe ( want meer Bello ’s kwamen vanmorgen niet opdagen ) kwam Coen met zijn hersteltraining meer dan aardig aan zijn trekken. Lunteren werd de bestemming, Restaurant De Wormshoef het doel.
Maarten had één van zijn beste dagen en begon al op de Schaapsallee op kop te sleuren. Bij de parkeerplaats van de Elsberg gingen we rechts de Lange Juffer op, einde fietspad naar links ( Eerbeekse weg ) en zo richting viaduct over de A 50, langs Schaarsbergen naar Oud Reemst. Daar het bos in en via het bosgebied Planken Wambuis en de Edese Heide ( waar de heidehaantjes de paarse gloed van de heide aardig weten te dwarsbomen ) werd een stop gemaakt bij de Uitkijkpunt De Valenberg. Even uitblazen. En dat was best nodig want er was stevig in D 3 gekoerst. En rondkijken natuurlijk. Want jongens, jongens, wat is het daar mooi en wat prezen wij ons gelukkig in een gebied te wonen waar al dat moois onder handbereik ligt. Tenminste, als je op zondagmorgen om 8.30 bij de Spar aanwezig bent. Waar waren onze fietsmaten eigenlijk? Vakantie, geblesseerd, andere verplichtingen?
Na deze verpozing snel weer op de fiets en de sokken er in. Na ruim 10 kilometer door mooi natuurschoon doemde De Wormshoef op. De koffie met appelgebak smaakte uitstekend en de crash van Coen, de tour de France, een terugblik op de Stelvio en de nieuwe wielen van Wiebe ( Token ) waren o.a. de gespreksonderwerpen van vandaag.
Wiebe meende te weten hoe we terug moesten fietsen maar dat ging helemaal verkeerd. In plaats van naar Ede fietsten we richting Renswoude en dat betekende dat we (via de Klomp) een aardige lus maakten voor we in Ede kwamen. Vanuit Ede was het rechttoe rechtaan richting de Planken Wambuis, alwaar overgestoken en via het bos, nu van de andere kant, op Oud Reemst aan.
Er werd steeds gekoerst met een snelheid tussen de 35 en 40 kilometer en op enig moment begon het 10-daagse fietsverlet van Coen en de belasting van zijn knie zijn tol te eisen. Met een klein tandje minder gingen we richting het viaduct de A50 over en langs de brandtoren en via De Steeg naar huis. Een mooie tocht met prachtig fietsweer met voor Coen hopelijk een training die bijdraagt aan zijn
herstel, besloten we deze ruim 100 km. fietstocht met een gemiddelde van precies 30 km/h.