Om acht uur door de wekker wakker. Regentje buiten maar buienradar geeft aan dat het om 8.45 uur droog wordt. En inderdaad, achter de bui aan naar Dieren. Eerst rijden Pieter en Ferry de bui uit, daarna komt Maarten met regenjack aan bij de Spar aan. De laatste druppels van die ochtend.
Grappig dat Bello wisselende ploegen aan de start brengt, vorige week mocht ik met vier andere sporters op pad. De leden vandaag hebben de laatste tijd weinig gefietst (en hier en daar een rugpijntje), zodat allen weer aan een conditieopbouw konden beginnen.
Westenwind, dus wordt min of meer Kootwijk gekozen, maar als je naar het kaartje hieronder kijkt, zie je dat de route spontaan werd gewijzigd. Als voorrijders dienden zich Maarten en Pieter aan, die ons in een mooi tempo richting Teuge loodsten. Redelijk schone wegen, weinig andere fietsers op de weg zodat we al snel aan de koffie zitten met appelgebak en echte slagroom. Gezellig druk met verzamelende motorrijders (vooral van onze leeftijd) en een aantal parachutespringers die buiten hun kunsten laten zien. Aan tafel gaat het natuurlijk over Berend, zijn ongeval – Beterschap Berend ! – , de helikopter en het feit dat hij gelukkig thuis verder mag herstellen. Verder wordt onder meer gesproken over oude Europese wouden en de kwaliteit van Poolse wegen en de hedendaagse wissellessen in de brugklas zodat zoonlief thuis blijft en Maarten twee lessen volgt (en weer ontzag krijgt voor het lesgeven en dat het toch wel pittig is) maar zich beklaagt over het elektronisch blok waarmee wordt gewerkt – en zich afvraagt of kennisoverdracht via een bord met krijt niet beter beklijft. Terwijl ik om de rekening ga vragen, hebben de heren de dobbelsteen al geworpen zodat ik na terugkomt met mijn worp van een 2 de dagprijs blijk te hebben gewonnen. Toch weer wat geleerd!
Na de pauze samen met Maarten op kop, wel straf gedirigeerd door Ferry vanuit de tweede lijn. Hij geeft ons een mooie route boven Twello langs zodat we net boven Deventer aan de IJssel uitkomen en strak naar het zuiden kunnen rijden. Ter hoogte van Voorst nemen we het nieuwe fietspad naar Zutphen, waarbij wel enkele twijfels moeten worden overwonnen omdat de aanloop een zandpad is dat net iets langer is dan in eerste instantie werd voorgespiegeld. Ferry gaat eindelijk aan zijn herstel werken, neemt dus de kop en sleurt ons in hoog tempo naar Zutphen. Bijna kunnen we niet genieten van het fraaie uitzicht. Na Zutphen pakken we het volgende nieuwe fietspad langs de IJssel, waarna we opnieuw onder Ferry’s straffe leiding al snel Leuvenheim bereiken, ondertussen de familie Hornstra nog even begroetend. Rechtdoor naar Dieren, waar Eerbeek rechts het tunneltje pakt en de rest in ieder geval richting Ellecom doorrijdt. Oké, de fiets moet toch nog worden schoongemaakt, maar lijf en geest hebben weer een fijne verfrissing ondergaan.
