Hier een kort verslag van de hooligan van Ellecom, want aan het eind van de rit van vandaag viel de groep uit elkaar.
Om even voor negenen kwamen achtereenvolgens: Rocus, Ferry, Arre, Arne, Wiebe en schrijver van dit verplicht nummer.
Voor Arne was het lang geleden dat hij had gefietst en vroeg vandaag om clementie. Bij afwezigeheid van onze Ruud en Coen had hij niet veel te vrezen. Wiebe stelde voor om richting het chauffeurscafé te gaan en wel via bijzondere paadjes. Met onze nestor voorop ging het in een rap tempo deels over de route, maar nog vaker trok Wiebe zijn eigen plan en het was daardoor dat we ook vandaag weer verschillende nieuwe kleine paadjes met af en toe venijnige klimmetjes ontdekten. Maar ook Wiebe kan zich wel eens vergissen en het was dan ook dat ik al een paar keer dacht dat we rondjes aan het rijden waren en om tien uur zaten we nog in de omgeving van Loenen en werd besloten om naar het restaurant in Loenen te fietsen. Vlak voor dat we het bos uitkwamen kreeg ik zodanig een tak in mijn achterwiel dat het complete ventiel verdwenen was met een klapband als gevolg. Uiteraard heb ik wel een reserve binnenband, maar onze kleine fietspompjes lieten het vandaag afweten, maar we zijn niet voor één gat te vangen en plots kwam Arre met een CO2 flesje met hulpstuk, ja Bello’s dat is perfect, werkt fantastisch: Arre nogmaals mijn dank!!
Tijdens de koffie en ook na de koffie werd er uitvoerig gesproken over de natuurwetenschap van de inhoud van Arre zijn CO2 tank. Ik heb het niet allemaal gevolgd, maar uiteindelijk komt het er volgens Ferry op neer dat we oneindig veel energie hebben en we ons geen zorgen hoeven te maken; tenslotte kun je ook gewoon iedere dag een handvol noten nuttigen, geven ook veel energie!!!
Na de koffie reed ik heel even op kop, op zoek naar weer de route naar het bos, helaas reed ik een doodlopend paadje in, moet je niet doen als onze nestor op kop heeft gereden, een commentaar dat je krijgt, sjonge, ik ga het hier niet herhalen, maar doe het niet.
Al snel ging het via de normale route weer richting Dieren en bij het scheiden van onze weg met Rocus werd er halt gehouden en hier ging de energie discussie nog even verder, nadat ik drie keer had gevraagd om weer door te fietsen, bleven de heren rustig verder staan te kletsen. Ik dacht laat me maar gaan, dan komen ze wel, maar helaas ik heb geen Bello meer gezien, heb nog twee keer gewacht, maar ben toen maar doorgefietst, het zal me wel niet in dank worden afgenomen. Op voorhand mijn excuus, maar had nog een druk program voor de boeg, was om even over half één thuis met ik schat zo 40-45 km, was een mooie tocht met ondanks de vele regen van vannacht een prima rit met in verhouding weinig modder.
Om even voor negenen kwamen achtereenvolgens: Rocus, Ferry, Arre, Arne, Wiebe en schrijver van dit verplicht nummer.
Voor Arne was het lang geleden dat hij had gefietst en vroeg vandaag om clementie. Bij afwezigeheid van onze Ruud en Coen had hij niet veel te vrezen. Wiebe stelde voor om richting het chauffeurscafé te gaan en wel via bijzondere paadjes. Met onze nestor voorop ging het in een rap tempo deels over de route, maar nog vaker trok Wiebe zijn eigen plan en het was daardoor dat we ook vandaag weer verschillende nieuwe kleine paadjes met af en toe venijnige klimmetjes ontdekten. Maar ook Wiebe kan zich wel eens vergissen en het was dan ook dat ik al een paar keer dacht dat we rondjes aan het rijden waren en om tien uur zaten we nog in de omgeving van Loenen en werd besloten om naar het restaurant in Loenen te fietsen. Vlak voor dat we het bos uitkwamen kreeg ik zodanig een tak in mijn achterwiel dat het complete ventiel verdwenen was met een klapband als gevolg. Uiteraard heb ik wel een reserve binnenband, maar onze kleine fietspompjes lieten het vandaag afweten, maar we zijn niet voor één gat te vangen en plots kwam Arre met een CO2 flesje met hulpstuk, ja Bello’s dat is perfect, werkt fantastisch: Arre nogmaals mijn dank!!
Tijdens de koffie en ook na de koffie werd er uitvoerig gesproken over de natuurwetenschap van de inhoud van Arre zijn CO2 tank. Ik heb het niet allemaal gevolgd, maar uiteindelijk komt het er volgens Ferry op neer dat we oneindig veel energie hebben en we ons geen zorgen hoeven te maken; tenslotte kun je ook gewoon iedere dag een handvol noten nuttigen, geven ook veel energie!!!
Na de koffie reed ik heel even op kop, op zoek naar weer de route naar het bos, helaas reed ik een doodlopend paadje in, moet je niet doen als onze nestor op kop heeft gereden, een commentaar dat je krijgt, sjonge, ik ga het hier niet herhalen, maar doe het niet.
Al snel ging het via de normale route weer richting Dieren en bij het scheiden van onze weg met Rocus werd er halt gehouden en hier ging de energie discussie nog even verder, nadat ik drie keer had gevraagd om weer door te fietsen, bleven de heren rustig verder staan te kletsen. Ik dacht laat me maar gaan, dan komen ze wel, maar helaas ik heb geen Bello meer gezien, heb nog twee keer gewacht, maar ben toen maar doorgefietst, het zal me wel niet in dank worden afgenomen. Op voorhand mijn excuus, maar had nog een druk program voor de boeg, was om even over half één thuis met ik schat zo 40-45 km, was een mooie tocht met ondanks de vele regen van vannacht een prima rit met in verhouding weinig modder.