Hemelvaartsdag, opstaan op een onmogelijk vroeg tijdstip en vervolgens gaan wandelen of fietsen.
Een (oud?) gebruik waarvoor Rocus maanden geleden al een Bello- voorstel deed. Maar naast Wiebe was er geen trek van andere
Bello ’s op de seizoenagenda gemeld. Wiebe had vergeten vóór in te schrijven en fietste onder de naam Jaap Botman.
Dus reisden Rocus en Wiebe gisteren om 6.00 uur af naar Maastricht voor deelname aan de Steven Rooks Classic. Brood en koffie mee en lekker rustig op de weg zodat we tegen 8.00 uur arriveerden wij bij de startlocatie, het NH-Hotel nabij het MECC, waar het met een kleine 5.000 deelnemers een drukte van belang was.
Fietsen uit de auto, fiets klaar maken en opstellen in de rijen voor de balie waar de startnummers werden uitgegeven en de borg voor stuurplaat en polsbandje moest worden betaald. Dat vergde de nodige tijd en toen we uiteindelijk onze spullen te pakken hadden was de rij aangegroeid tot ver buiten de toegangsdeuren van de startlocatie. Een verbeterpunt voor de organisatie. Maar wij hadden daar nog niet al te veel last van en stapten volgens de tijdmeting om 08.36.16 uur onder prachtige weersomstandigheden op de fiets. Er waren twee versies, 118 en 167 kilometer, en we besloten om het beslismoment voor welke versie wij zouden kiezen te verleggen naar het punt van de splitsing na de 1ste ravitaillering op 42 kilometer.
Tijdens de beginkilometers fietsen we in een heel groot peloton op dan toch wel smalle fietspaden en wegen via St. Geertruid rechtsreeks België in. Het bracht een beheerst tempo met zich mee zodat we rustig konden opwarmen.
Maar al gauw doken de heuvels op waarvan we weten dat je er uiteindelijk ontzettend moe van wordt en je steeds minder van de prachtige omgeving waarin we fietsten gaat genieten.
Bij de 1ste ravitaillering bleek de organisatie ook niet optimaal. Eén klein tentje, ingesloten door hekken, en een geworstel van heb ik jou daar om een banaan, drinken en koek te bemachtigen. Zo signaleerden we een tweede verbeterpunt.
Zonder er woorden aan vuil te maken gingen we bij de splitsing van de versies aan de keuze voor 118 kilometer voorbij en zetten we in op de 167 kilometer. Want ja, we wilden eigenlijk ook wel uitproberen hoe we er voor zouden staan na 167 kilometer, uren in het zadel en rond de 2.200 hoogtemeters. Zouden we klaar zijn voor de GBBT?
De routebeschrijving vermeldde 5 côtes, côte de Beaufais, côte de Fraiture, côte de la Redoute (20%), côte de Forêt en les Waides (14%), in het bijzonder, waarvan de Redoute en Waides zelfs met tijdmeting. En welke uitslagen boekten de twee Bello ’s daar? We gaan met de billen bloot geachte lezer. Rocus realiseerde resp. 7.28.00 en 15.03.9 en Wiebe 5.50.3 en 11.12.8. Is dat goed, aanvaardbaar of slecht? Oordeel zelf als je weet dat bij de rond 2.700 mannen die werden gemeten Rocus op resp. de plaatsen 2677 en 2564 staat genoteerd en Wiebe op 2455 en 2221.( zie www.stevenrooksclassic.nl ). Het bevestigde het gevoel van Wiebe die onderweg opmerkte van mening te zijn dat nooit eerder zoveel fietsers hem zo gemakkelijk waren voorbij gefietst. Het ziet er naar uit dat de heren tijdens de GBBT 2011 in de staart van het peloton belanden en Pieter zich geheel geen zorgen hoeft te maken dat hij helemaal alleen achteraan moet fietsen.
Bij de 2e ravitaillering waren de drinkbussen leeg en moest één suffig slangetje uitkomst bieden om de bidons te vullen van een paar duizend renners. Een derde verbeterpunt voor de organisatie zo vonden Rocus en Wiebe.
Na ruim 90 km. fietsen en na de Redoute werd aangelegd in een restaurantje dat overliep van de fietsers. De koffie was te drinken maar de “groentesoep” gaf meer het beeld van hup alles in de blender, op het gas en opdienen maar. Smakeloos.
Aan het bezoek dat de eettentjes onderweg hadden zag je dat iedereen de vermoeienissen ging voelen. Waar aangelegd kon worden werd aangelegd. Maar wij, echte Bello ‘s, stoemten door natuurlijk. Hoewel, ook voor ons voelden de heuveltjes steeds zwaarder aan, het tempo daalde en het wachten was op de finish die wij om rond 17.15 uur passeerden.
We waren ruim acht en een half uur onderweg geweest, waarop een gemiddelde werd gebaseerd van 19,5 km. inclusief pauzes maar dat exclusief pauzes ( fietstijd zeven en een half uur bij uiteindelijk 169 km. ) rond 3 km. hoger lag.
Verdiend of niet, een biertje, een glaasje wijn en een lekkere maaltijd op het volgeladen Vrijthof bezegelde onze mooie fietsdag met, kijkend naar de uitslagen, zicht op een herkansing tijdens LBL op 30 juli waar we getraind door de GBBT willen proberen onze tijden te verbeteren en ons te revancheren.
Zondag is Wiebe er niet ( familiebijenekomst in Friesland ) en Rocus?. Misschien moet hij Hemelvaartsdag inhalen om zijn referaat af te ronden. De Bello ’s die wel fietsen: veel plezier.
Een (oud?) gebruik waarvoor Rocus maanden geleden al een Bello- voorstel deed. Maar naast Wiebe was er geen trek van andere
Bello ’s op de seizoenagenda gemeld. Wiebe had vergeten vóór in te schrijven en fietste onder de naam Jaap Botman.
Dus reisden Rocus en Wiebe gisteren om 6.00 uur af naar Maastricht voor deelname aan de Steven Rooks Classic. Brood en koffie mee en lekker rustig op de weg zodat we tegen 8.00 uur arriveerden wij bij de startlocatie, het NH-Hotel nabij het MECC, waar het met een kleine 5.000 deelnemers een drukte van belang was.
Fietsen uit de auto, fiets klaar maken en opstellen in de rijen voor de balie waar de startnummers werden uitgegeven en de borg voor stuurplaat en polsbandje moest worden betaald. Dat vergde de nodige tijd en toen we uiteindelijk onze spullen te pakken hadden was de rij aangegroeid tot ver buiten de toegangsdeuren van de startlocatie. Een verbeterpunt voor de organisatie. Maar wij hadden daar nog niet al te veel last van en stapten volgens de tijdmeting om 08.36.16 uur onder prachtige weersomstandigheden op de fiets. Er waren twee versies, 118 en 167 kilometer, en we besloten om het beslismoment voor welke versie wij zouden kiezen te verleggen naar het punt van de splitsing na de 1ste ravitaillering op 42 kilometer.
Tijdens de beginkilometers fietsen we in een heel groot peloton op dan toch wel smalle fietspaden en wegen via St. Geertruid rechtsreeks België in. Het bracht een beheerst tempo met zich mee zodat we rustig konden opwarmen.
Maar al gauw doken de heuvels op waarvan we weten dat je er uiteindelijk ontzettend moe van wordt en je steeds minder van de prachtige omgeving waarin we fietsten gaat genieten.
Bij de 1ste ravitaillering bleek de organisatie ook niet optimaal. Eén klein tentje, ingesloten door hekken, en een geworstel van heb ik jou daar om een banaan, drinken en koek te bemachtigen. Zo signaleerden we een tweede verbeterpunt.
Zonder er woorden aan vuil te maken gingen we bij de splitsing van de versies aan de keuze voor 118 kilometer voorbij en zetten we in op de 167 kilometer. Want ja, we wilden eigenlijk ook wel uitproberen hoe we er voor zouden staan na 167 kilometer, uren in het zadel en rond de 2.200 hoogtemeters. Zouden we klaar zijn voor de GBBT?
De routebeschrijving vermeldde 5 côtes, côte de Beaufais, côte de Fraiture, côte de la Redoute (20%), côte de Forêt en les Waides (14%), in het bijzonder, waarvan de Redoute en Waides zelfs met tijdmeting. En welke uitslagen boekten de twee Bello ’s daar? We gaan met de billen bloot geachte lezer. Rocus realiseerde resp. 7.28.00 en 15.03.9 en Wiebe 5.50.3 en 11.12.8. Is dat goed, aanvaardbaar of slecht? Oordeel zelf als je weet dat bij de rond 2.700 mannen die werden gemeten Rocus op resp. de plaatsen 2677 en 2564 staat genoteerd en Wiebe op 2455 en 2221.( zie www.stevenrooksclassic.nl ). Het bevestigde het gevoel van Wiebe die onderweg opmerkte van mening te zijn dat nooit eerder zoveel fietsers hem zo gemakkelijk waren voorbij gefietst. Het ziet er naar uit dat de heren tijdens de GBBT 2011 in de staart van het peloton belanden en Pieter zich geheel geen zorgen hoeft te maken dat hij helemaal alleen achteraan moet fietsen.
Bij de 2e ravitaillering waren de drinkbussen leeg en moest één suffig slangetje uitkomst bieden om de bidons te vullen van een paar duizend renners. Een derde verbeterpunt voor de organisatie zo vonden Rocus en Wiebe.
Na ruim 90 km. fietsen en na de Redoute werd aangelegd in een restaurantje dat overliep van de fietsers. De koffie was te drinken maar de “groentesoep” gaf meer het beeld van hup alles in de blender, op het gas en opdienen maar. Smakeloos.
Aan het bezoek dat de eettentjes onderweg hadden zag je dat iedereen de vermoeienissen ging voelen. Waar aangelegd kon worden werd aangelegd. Maar wij, echte Bello ‘s, stoemten door natuurlijk. Hoewel, ook voor ons voelden de heuveltjes steeds zwaarder aan, het tempo daalde en het wachten was op de finish die wij om rond 17.15 uur passeerden.
We waren ruim acht en een half uur onderweg geweest, waarop een gemiddelde werd gebaseerd van 19,5 km. inclusief pauzes maar dat exclusief pauzes ( fietstijd zeven en een half uur bij uiteindelijk 169 km. ) rond 3 km. hoger lag.
Verdiend of niet, een biertje, een glaasje wijn en een lekkere maaltijd op het volgeladen Vrijthof bezegelde onze mooie fietsdag met, kijkend naar de uitslagen, zicht op een herkansing tijdens LBL op 30 juli waar we getraind door de GBBT willen proberen onze tijden te verbeteren en ons te revancheren.
Zondag is Wiebe er niet ( familiebijenekomst in Friesland ) en Rocus?. Misschien moet hij Hemelvaartsdag inhalen om zijn referaat af te ronden. De Bello ’s die wel fietsen: veel plezier.