Hedenmorgen goed weer. Dus verwacht je een stevig aantal Bello ’s bij de Spar. Dat dus niet, maar wel enkele stevige Bello ‘s. Wat te denken van Coen en….., jawel , zeer verrassend, Harry. Helemaal uit Leiden gekomen om de vaart er in het Oosten in te houden.
De Achterhoek had de beste weerpapieren volgens Coen maar toch werd voor koffie bij het Hilletje gekozen omdat dat de beste gelegenheid bood om Harry onze mooie Veluwe te laten zien.
Dus koers gezet richting Kootwijk met de koplopers uit het Bello-klassement op kop natuurlijk. En dat gingen ze gelijk waarmaken met zo ‘n 35 km. op de teller. In Laag-Soeren moest ik de heren verzoeken tot matiging hetgeen Harry de vraag deed stellen hoe dat nu kon omdat hij altijd in de Bello-verslagen las over snelheden van gemiddeld wel zo ’n 31 of zo. Geen enkele mededogen dus maar toch ging de snelheid even naar beneden zodat ik warm kon lopen voor het vervolg van de trip.
Via Eerbeek, Loenen en de Krimweg in Beekbergen gingen we het fietspad op richting Ugchelen. Er werd heel stevig gekoerst en ik moest vooral op de klimmetjes alle zeilen bijzetten om een wiel te houden. Na de oversteek van de Hoenderloseweg volgt een hele venijnige klim waar ik moest passen maar verderop werd er, Bello-like, keurig gewacht. Langs de spoorlijn en via Assel kwamen we bij ’t Hilletje aan waar tot onze grote verbazing Ton en Berend aan de koffie met appelgebak zaten. Ton was de “R” in de maand vergeten en Berend wist niet beter dan dat er om 8.30 uur werd gestart.
Wij schoven bij de mannen aan die ons na de koffie bleven vergezellen. Lans de Kathedraal, en het betonpad togen we in gestrekt tempo naar Hoenderloo en vandaar naar Schaarsbergen waar beurtelings Coen en Harry de Bello-troepen aanvoerden en dat weet je dat er tempo gemaakt wordt. Tijd om van de mooie Veluwe te genieten gunden we ons nauwelijks.
Na Schaarsbergen en het viaduct over de A 50 namen we afscheid van Ton en wachtte ons nog de brandtoren, even de Posbank over waar de hei alweer de herfstkleuren heeft aangenomen en via De Steeg naar Dieren.
Om 12.15 uur waren we droog en wel na 85 km. weer op onze thuisbasis. En wat fijn dat Harry ook in dit verslag kan lezen dat er een gemiddelde is gerealiseerd van 30,9 waaraan hij deze keer zelf heeft in belangrijke mate heeft bijgedragen.
De Achterhoek had de beste weerpapieren volgens Coen maar toch werd voor koffie bij het Hilletje gekozen omdat dat de beste gelegenheid bood om Harry onze mooie Veluwe te laten zien.
Dus koers gezet richting Kootwijk met de koplopers uit het Bello-klassement op kop natuurlijk. En dat gingen ze gelijk waarmaken met zo ‘n 35 km. op de teller. In Laag-Soeren moest ik de heren verzoeken tot matiging hetgeen Harry de vraag deed stellen hoe dat nu kon omdat hij altijd in de Bello-verslagen las over snelheden van gemiddeld wel zo ’n 31 of zo. Geen enkele mededogen dus maar toch ging de snelheid even naar beneden zodat ik warm kon lopen voor het vervolg van de trip.
Via Eerbeek, Loenen en de Krimweg in Beekbergen gingen we het fietspad op richting Ugchelen. Er werd heel stevig gekoerst en ik moest vooral op de klimmetjes alle zeilen bijzetten om een wiel te houden. Na de oversteek van de Hoenderloseweg volgt een hele venijnige klim waar ik moest passen maar verderop werd er, Bello-like, keurig gewacht. Langs de spoorlijn en via Assel kwamen we bij ’t Hilletje aan waar tot onze grote verbazing Ton en Berend aan de koffie met appelgebak zaten. Ton was de “R” in de maand vergeten en Berend wist niet beter dan dat er om 8.30 uur werd gestart.
Wij schoven bij de mannen aan die ons na de koffie bleven vergezellen. Lans de Kathedraal, en het betonpad togen we in gestrekt tempo naar Hoenderloo en vandaar naar Schaarsbergen waar beurtelings Coen en Harry de Bello-troepen aanvoerden en dat weet je dat er tempo gemaakt wordt. Tijd om van de mooie Veluwe te genieten gunden we ons nauwelijks.
Na Schaarsbergen en het viaduct over de A 50 namen we afscheid van Ton en wachtte ons nog de brandtoren, even de Posbank over waar de hei alweer de herfstkleuren heeft aangenomen en via De Steeg naar Dieren.
Om 12.15 uur waren we droog en wel na 85 km. weer op onze thuisbasis. En wat fijn dat Harry ook in dit verslag kan lezen dat er een gemiddelde is gerealiseerd van 30,9 waaraan hij deze keer zelf heeft in belangrijke mate heeft bijgedragen.