Beter laat dan nooit,…. Zondagmorgen, naar de Spar. Bij de heidetuin tref ik Wiebe; we zijn beiden aan de late kant. Maar bij de Spar staan er nog 6 wachtenden voor ons,….Meindert, Rocus, Ruud, Pieter, Willem en een illegale rijder: Berend.
Geachten gaan we naar Kleve, niemand van ons moet 12.00 uur thuis zijn. En het gebak in Kleve lonkt. We kunnen tenslotte niet iedere week naar Carnegy Cottage.
We nemen de route binnendoor naar Wehl, vervolgens naar ’s Heerenberg, Emmerich en Kleve. Ik weet dat je ook ‘achterlangs’ naar Kleve kunt; is veel mooier en rustiger, laatst nog op de tandem gedaan, maar Pieter rijdt zo hard dat we het punt al voorbij zijn zonder dat ik kan reageren. Pieter sleurt trouwens de hele weg aan kop. Wat die man scheelt, is me een volstrekt raadsel. Goede noten, afrodisiacum of gewoon goede seks? Of zijn het toch de extra kilometers naar Doetinchem?
Natuurlijk is de taart van Konditorei Kleve niet te versmaden. Allen doen zich tegoed aan al dat heerlijks. De uitbaatster laat ons weten reeds rekening met ons gehouden te hebben. heeft extra lekkere taart gebakken. Welke Bello heeft vooraf onze rit prijs gegeven?
Na de taart terug via Millingen; dus met het pontje over. Eerst naar Dusselward en vervolgens langs de dijk naar de pont gereden. Maar wat nu, Willem blijft steeds achter. Dat zal toch niet aan de conditie liggen? Het blijkt een erger euvel; Willem heeft zelf gesleuteld aan derailleur en ketting,….en zie wat er van komt, een ondeugdelijke driving train,…..Menig Bello in het peloton had van deze techneut toch een wat andere dunk,….
Vertraagd komen we na iedere inhouding op gang maar met gezwinde spoed spoedden we ons langs de dijk, richting Westervoort. En steeds vermaledijde Pieter op kop. Overnemen is geen optie, Pieter komt zo weer langszij,….
Via Westervoort langs de IJssel naar Rheden, vervolgens dociel langs de weg naar huis. 12.45 ben ik thuis, 93 km op de teller. Het gemiddelde ben ik Oost-Indisch vergeten,….