Etappe 6: Buis Les Baronnies – Die 107 km; 2000 hm
Als aspirant kandidaat gastrenner van het roemruchte Bello gezelschap is mij heden de eer ten deelgevallen om het verslag van de dag te mogen schrijven. Geen lichtvoetig op te vatten opdracht van president Wiebe, die als onbetwiste leider de troupe bijeenhoudt. Zijn Rabo achtergrond verraad zich in zijn transformationele aanpak, waarbij er veel inspraak is, maar één uitspraak! Dit kwam vandaag maar weer eens tot uitdrukking in het profiel van de lunch: op een pracht plek aan de voet van de Col de Pommerol in het plaatsje Rosans werden onder zijn leiding (hij en Wim) eieren gebakken met ham en spek, een welverdiende opkikker na 60 km fietsen in zon, regen en wind. De kleren gingen uit, fietsframen werden waslijnen, de magen werden gevuld.
De droge kleren aangetrokken en nog voor tweeën werd de Col de Pommerol in no time opgereden. Tijdens deze klim werd maar weer eens duidelijk dat voor sommigen het proces (een deel van) het resultaat is. Dat is mooi in de ogen van deze scibent, immers is niet veelal het resultaat het samen doormaken van het proces en is het eindresultaat niet meer dan de bonus. Lezer,U begrijpt dat wij in het peloton het Anglo-Amerikaanse business model hebben verlaten en hebben ingeruild voor het Rijnlands denken. Het Nieuwe Rijnlands Denken wel te verstaan, een denken waar onze roerganger zijn roots heeft liggen. Sommigen gaan er nog voor om als eerste boven te zijn, maar dat is een krimpende groep.
Oh ja, het ging over fietsen. Gisteren is besproken dat het in lijn rijden velen problemen geeft. Als voorbeeld is Coen genoemd, niet alleen omdat hij zo’n magistraal fietser is, maar omdat hij zo goed de bidon kan hanteren terwijl hij fietst. Hij is als voorbeeld genoemd om in dezen te volgen. Onze vriend met het minste hoofdhaar heeft vanmorgen (U raadt wie), Coen imiterende, de oefening voor 75% volbracht om vervolgens de drinkbus op het asfalt te laten vallen bij een mislukte terugsteek in de houder. Ondergetekende is daar vervolgens over heen gereden hetgeen een oscillerende spuit beweging uit de tuit produceerde. Wel leuk dus.
Trouwens de dag werd goed afgerond in het oude plaatsje Die. Als hier het electoraat van Sarkozy zijn renstal vormt, is er toch reden voor zorg. Nu nog koffie en dan in het mandje. Morgen nog een dagje en dan naar huis.