Bello fietste vandaag voor het laatst de Coen Memorial. Een herinneringstocht aan onze fietsmaat Coen. Het is nu al weer drie jaar geleden dat hij overleed. Sindsdien missen wij zijn vriendschap, optimisme en die altijd brede glimlach in het peloton. Een ware Bello die, samen met Ferry, de allereerste GBBT in de steigers zette. Een fietshappening die tot op de dag van vandaag voortduurt. Wat zal hij worden gemist in familiekring, in het bijzonder door Alice.
Met deze woorden en nog wat bijkomende typeringen mocht schrijver dezes het gezelschap ( Arne, Arre, Ferry, Meindert, Pieter. Roel, Ruud, Ton, Wiebe en als gasten de dames Renee, Melien, Pia en hoofdgast Alice ) in een korte terugblik op Coen toespreken.
Maar voordat het zover was kregen we de nodige tegenslagen te verwerken. De wachttijd bij de Spar, veroorzaakt door een lekke band van Arre op de Middachter Allee, liep op tot zo ‘n 20 minuten. De streeftijd van half twaalf bij het koffieadres kwam onder druk te staan en diverse scenario ’s om dat het hoofd te bieden passeerden de revue. Van sneller fietsen tot de route inkorten om er maar een paar te noemen.
Besluitvorming werd uitgesteld en dus kwam de Bello-trein op stoom via de route die Ferry zo zorgvuldig had uitgezet. We passeerden aan Dieren grenzende dorpen en crossten in de buurt van Loenen op onverharde wegen richting het doel. " erg LEUK ", bij niet iedereen bekend trouwens terwijl de Bello ’s er toch regelmatig langskomen.
Arre had zijn Gardelli ( een echte stalen fiets van een topontwerper ) een update gegeven maar bij het omleggen van de ketting een nokje over het hoofd gezien. Zijn fiets klonk als een “motortje” dat we vroeger met een wasknijper een blikje in onze spaken monteerden ( quote Pieter ) .
Tot het ergens fout ging en Arre uit het peloton viel hetgeen na enige tijd gelukkig werd opgemerkt. Roel bood hulp en advies. Maar het duurde even zodat het peloton de vaart er weer in zette en Arre en Roel op eigen gelegenheid naar het pauzeadres fietsten. Ze arriveerden er zelfs voor de 4 Bello-dames.
Verstoken van medische begeleiding koerste het peloton via Heelsum richting Oosterbeek waar tot een omleiding werd besloten om het afgesproken tijdstip van half twaalf te halen. Na een oplopende weg in Doorwerth werd het peloton toegeroepen dat er sprake was van “ niet compleet “ maar het was aan dovemansoren gericht. Ze denderden door en etaleerden hun GBBT ervaring, Meindert, Ton en Wiebe aan hun lot overlatende.
Die zochten het verder zelf uit en reden via Oosterbeek en centrum Arnhem naar het koffieadres waar ze nagenoeg op tijd arriveerden. Enkele minuten later kwamen ook de resterende Bello ’s het gezelschap, versterken.
Gezeten in het zonnetje op het terras in het aangename gezelschap van 4 Bello-dames werd genoeglijk koffie gedronken en genoten van diverse soorten gebak. De gebruikelijke dobbelsessie werd ook nu niet overgeslagen en met een forse 6 in beeld ben ik de gelukkige die dit verslag mag schrijven.
De gezamenlijke terugreis via de IJssel naar Dieren in een voor iedereen bij te houden tempo leverde nog wat ideeëm op voor de volgend jaar te houden GBBT of een alternatief hiervoor dat door alle Bello ’s bij te benen is. Misschien gaat er iemand de geopperde mogelijkheden al wat verder uitwerken zodat er op de ledenvergadering dit najaar voor 2020 weer tot mooie vooruitzichten kan worden gekomen.
Aan deze Bello-tocht van vandaag, met herinneringen aan Coen, diverse hindernissen onderweg, begunstigd door mooi weer en een gezellige koffiepauze houden we goed gevoel over.
