Blauwe Kamer
Na het hevige onweer van vannacht was de lucht nog niet helemaal opgeklaard op deze zondagochtend. Door de regen was alles wel weer opgefrist. Dat gold zeker voor de zeven Bello’s die vanmorgen fris en fruitig aan de start stonden. Roel deed twee routevoorstellen, waarna met enig wikken en wegen voor de Blauwe Kamer werd gekozen. Coen wilde vroeg thuis zijn. Als we er een lange tocht van zouden maken, zou hij wel afhaken zoals hij zei. Dit ‘afhaken’ betekent in het geval van Coen dat hij dan de koffiepauze overslaat, maar niet minder kilometers maakt.
Omdat we via Laag Soeren en de Schaapsallee richting Zypenberg reden, konden we tevens nog Meindert en familie een goede vakantie toewensen. Meindert had zijn auto zo ingericht dat ook de fietsen meekonden. De Bellobus heeft hiervoor duidelijk als voorbeeld gediend.
Via de brandtoren reden we over het smalle en hobbelige fietspad naar de Koningsweg. Hier werd de toon gezet voor vandaag: een lange achtervolgings- en afvalkoers. Op de Koningsweg tegen de wind in ging het al met een snelheid van tegen de veertig kilometer. Dat zijn de momenten waarvan ik denk ‘wat doen die mannen anders dan ik doe’. Toch maar niet te veel nadenken, maar aanklampen was echter het motto. De Wageningse Berg met haar oude vermaarde stadion van de gelijknamige voormalige betaalde voetbalclub was de volgende uitdaging. Geen moeilijke beklimming maar met snelheid er tegenop rijden is geen kinnesinne, temeer omdat het ook na de flauwe bocht verder stijgt. Op de dijk naar de Blauwe kamer werd het waaierrijden weer getest. Dat ging goed totdat Roel het op zijn heupen kreeg en hierdoor het peloton op hol sloeg.
Na de koffie gingen we met het veer naar de Rijndijk richting Arnhem. Deze lag er strak en glanzend bij die met de stevige rugwind ons uitnodigde om helemaal los te gaan. Om een strak tempo te houden moest er dus weer in een waaier worden gereden. Omdat eerst de snelheid bijna 40 km bedroeg, zoefden we er flierefluitend overheen. Toen echter de snelheid tot dik in de veertig ging, moesten we (niet allen!) alle zeilen bijzetten om het contact niet te verliezen. Twee gastrenners en een onbezonnen demarrage deden de groep uit elkaar spatten. Toch werd ook na de deformatie stevig doorgereden. Voor mij was het spoorstation Arnhem Zuid de plek om uit de Bellotrein te stappen. Om half twaalf was ik na 95 km weer thuis. Niet eerder zo vroeg thuis gekomen. De anderen hadden toen nog 25 km. te gaan. Ongetwijfeld ging dat niet in een wandeltempo.
Het presentieregister werd vandaag getekend door Wiebe, Roel, Rocus, Arre, Coen, Maarten en Ton. De koffie met gebak werd vandaag gesponsord door Roel. Nogmaals hartelijk dank en gefeliciteerd met je xx verjaardag.