Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Beetje een pechdag

Vandaag begon een beetje als een pechdag voor mij. Het opstaan, aankleden met de juiste kledingkeuze en op tijd bij de Spar zijn lukte nog best heel goed. Bij de Spar stond alleen nog Rocus, maar al vrij snel kwam Jan met de camper en vervolgens Pieter, Ferry en nieuwbakken apirantlid Henk (met camera). Uiteraard was ook Wiebe er en ook Marinus stond te wachten, maar die ging niet met ons mee (al dacht Pieter dat we hem er halverwege uitgereden hadden). Dus 7 man het bos in. De koers was Beekhuizen.

Vervolgens zette de pech in. Eerst een gladde boomwortel en daar lag ik. Vervolgens even een onoplettendheid (cameraman even over het hoofd gezien) en daar lag ik nog een keer. Aan het weer lag het niet; het was prachtig fris en zonnig weer. Miscchien wel aan mijn voorbereiding (te hard opgepompte banden en ongetrainde motoriek voor het bos). Na circa een haf uur, bleven de palletjes in mijn achterwiel hangen en kon ik geheel zonder weerstand trappen. Da's op zich wel lekker, echter je gaat dan ook niet vooruit. Met al mijn volume trachtte ik de pech bij de rest te melden, maar dat bleek tegen dovemansoren. Na even het achterwiel te hebben laten dansen, pakten de palletjes weer en kon ik verder. Op het Rozendaalse Veld ging het na een noodstop (wel links af, niet linksaf, toch maar wel linksaf) echter opnieuw mis. Ditmaal voorgoed. Met veel dank aan de mannen, die mij om beurten de heuvels over hebben geduwd kon ik op eigen kracht de afdaling naar Beekhuizen inzetten.

De koffie was prima. Het appelgebak flink (magnetron-)warm en de conversatie ging met name over de jaarvergadering: Schierweekend en GBBT. Opnieuw pech bij het gooien van de dobbelsteen. Met een openingsgooi 6 neergezet en dat kon/wilde niemand natuurlijk verbeteren of evenaren. Christa en vriend schoven nog even aan en toen was het al weer tijd om terug te keren. De palletjes in mijn achterwiel waren een klein beetje opgewarmd en pakten 'heel even', maar daarna was het finito. Daarom alleen de terugweg ingezet (dat was eigen keus; nadat ik alle vriendelijke aangeboden hulp had afgeslagen). De terugweg viel helemaal niet tegen. Ik denk dat ik nog geen 2 kilometer heb hoeven lopen (bergop met de juiste bergschoenen aan); de rest was vlak (steppend) of naar beneden (freewheelend). Ik was om ca vijf over twaalf terug en begrreep van een bezorgde Wiebe, dat de rest toen ook zo ongeveer thuis of in Dieren terug was. Verslag van het deel na de pauze van de anderen kan ik niet doen, maar dat heeft Henk inmiddels met een fraaie video gedaan: https://wetransfer.com/downloads/0964b0c88b0b057d2a29f9bb87b30b5520181118120518/3b495f32b0f62ec45d74a4ebb140e7c820181118120518/6011d1 

Thuis in de garage waren de kouwkleumende palletjes al weer snel bij de les en functioneerde het allemaal weer prima. Maar ja, daar had ik vanmorgen niet zo veel aan. Deze week maar een aantal keren de föhn er op om het vocht er uit te drijven en dan de volgende keer misschien een aansteker meenemen? Sommigen meenden vanmorgen, dat je eroverheen moest piesen. Dat hebben we niet uitgeprobeerd. Misschien toch maar proberen de volgende keer?


Al met al een beetje een pechdag, maar het is nu al weer vergeten.