11 –H tocht
Ondanks zieke en brakke huisgenoten gaven vijf Bello’s (Fred, Rocus, Coen, Wiebe en Ton) gehoor aan de oproep uit de Bello-agenda om onze conditie te testen in de Elf-heuvelen Rijwieltoertocht vanuit Epe. Volgens de organisatie is deze tocht de grote tegenhanger van de Friese Elfstedentocht, maar bovenal de best beveiligde toertocht waarmee de organisatie zich liever profileert. Niet ten onrechte, er stonden weer talloze vrijwilligers op gevaarlijke plekken die het ons mogelijk maakten om zonder in de remmen te hoeven knijpen en in de racehouding zonder risico, drukke kruispunten over te kunnen steken.
Gezien het grote aantal oudere, maar toch nog vitale deelnemers aan deze tocht, die al weer voor de 39e (!) keer werd gehouden, zullen er ongetwijfeld velen onder hen zijn, die volgend jaar 40 dienst-toerjaren behalen. Maar er mee stoppen, ho maar. Er waren nu al zelfs deelnemers op de e-bike. We konden mede daarom vele pelotons ons achterwiel laten zien. We zouden ons echter zelf tekort doen om te wijzen naar het vergrijsde deelnemersveld, gezien ons strakke tempo gedurende de 100 km lange tocht met een gemiddelde van 31 km. . Coen was vooral de inspirator hiervan en hij gunde ons weinig rust. Het moet enig vertrouwen geven voor de GBBT 2013 dat de anderen konden volgen.
Gezien het grote aantal oudere, maar toch nog vitale deelnemers aan deze tocht, die al weer voor de 39e (!) keer werd gehouden, zullen er ongetwijfeld velen onder hen zijn, die volgend jaar 40 dienst-toerjaren behalen. Maar er mee stoppen, ho maar. Er waren nu al zelfs deelnemers op de e-bike. We konden mede daarom vele pelotons ons achterwiel laten zien. We zouden ons echter zelf tekort doen om te wijzen naar het vergrijsde deelnemersveld, gezien ons strakke tempo gedurende de 100 km lange tocht met een gemiddelde van 31 km. . Coen was vooral de inspirator hiervan en hij gunde ons weinig rust. Het moet enig vertrouwen geven voor de GBBT 2013 dat de anderen konden volgen.
De tocht ging ondermeer door Vierhouten, Gortel, ’t Harde, Wezep, Hattem en Heerde over illustere wegen zoals de Van Petersom Ramringweg, de Granietstraat, de Papenstraat en de Koekenbergweg. Maar geen elf heuvels. De hele tocht kon daarom ook op het grote blad worden uitgereden met soms achter een enkel tandje lichter.
Onderweg was er al na 35 km. om iets over negen een koffiestop in een luxueus meer sterren hotel. Dit vormde echter geen beletsel voor één van ons om de koffie met roomboter appelgebak voor zijn rekening te nemen. Aan de 65e verjaardag van hem moest immers nog wat “cachet” gegeven worden. Helaas zijn 65 jaar en AOW geen onlosmakelijke zekerheden meer in deze economisch barre tijden.
Na afloop van de tocht deden we ons nog te goed aan een bruin biertje en beseften we dat we weer goed bezig waren geweest. We waren al weer in het begin van de middag thuis (Fred wat later). Dat viel ook op bij het thuisfront door de opmerking: ‘ben je er nu al’. Tijd genoeg om voor het avondeten dit verslag af te ronden.
.