Na een hele lange zomerpauze hebben we gisteren toch weer met zijn drieën kunnen ‘Zwiften”: Rijck, Roel en ik. Voorlopig hebben we de donderdagmiddag om 16:00 in onze agenda’s gezet. We fietsen dan een dik uur. Ondanks Corona is ons groepje nog niet groter geworden, maar dat kan natuurlijk nog.
Zoals altijd had Rijck een tocht uitgezet. Deze keer was het Temples and Towers op Makuri Islands. Een prachtig geanimeerde omgeving met tempels in het buitengebied en woontorens in de stad. Een stuk door de stad en ook een stuk onverhard. Zwift schrijft hier over:
The route begins near the Neo Arcade in Neokyo, where we head beneath The Overpass and up onto the monorail track so we can begin the twisty Rooftop KOM. This is a technical KOM with constantly-changing road pitches and scenery – getting your best time here requires heads-up riding and of course, hard effort!
Once you’re through the Rooftop KOM banner it’s time for a twisty descent, then you’ll make your way out of Neokyo. Past the Clifftop Shrine and into Yumezi Tunnel, you may just find yourself blinking in the sunlight of Yumezi as you exit the other side.
Enjoy the flats of the farmlands for a bit, then you’ll climb up the Castle KOM before heading across to start the dirt Temple KOM from the Fishing Village side.
Once you’re through the Temple KOM banner in the Giant Mystical Tree it’s a dirt descent back to the Castle area and onto the road you came in on. Through Yumezi tunnel into Neokyo’s permanight, and your virtual finish line is just up the road!
Om een beetje bij elkaar te blijven maken we gebruik van een virtueel elastiek: Wil je er vandoor, dan moet je de anderen ‘meeslepen’ en krijg je het extra zwaar. Rijck maakte vooraf wat voorbehouden: hij had nog last van zijn booster. Ook Roel kwam niet helemaal uitgerust aan de start. Die had ’s morgens nog buiten gemountainbiked. Ikzelf was net terug van de booster en heb daar tot nog toe niet veel van gemerkt. Misschien wat meer spierpijn dan anders, maar daarentegen ging het best hard tijdens ons tochtje. Met zijn drieën jutten we elkaar toch meer op, dan wanneer je alleen fietst. Ook sprinten we bij elke KOM en ook aan het eind. Dat einde is voor mij altijd wat ongewis. Soms heeft Rijck een vaste tijd ingesteld en moet je de laatste minuut beginnen met de sprint en de andere keer gaat het om de afstand. Hierdoor was ik nu op het verkeerde been gezet en begon na 59,5 minuten hard te sprinten om vervolgens tot de ontdekking te komen dat we nog zo’n 6 kilometer verder moesten. Ik ben momenteel mijn racefiets aan het reviseren en heb mijn 28″ ATB op de trainer staan. Voor de goede orde heb ik die ook maar ingesteld in Zwift. Doordat we vandaag ook enkele flinke stukken onverhard hadden, kwam de ATB best goed van pas.
Na 1 uur en 13 minuten kwamen we bij de finish die weer terug in de stad lag. Via de digitale kanalen hebben we elkaar gemeld, dat we het een mooie tocht vonden en tevreden waren over onze inspanning. Volgende week wederom een Zwiftrit. Dan staat Wandering Flats op het programma.