Zondag, 9

Zondag, 9 juli. Ik ga op weg naar de Spar. Zouden er veel komen? Het is immers vakantie? Toch maar gaan. Ik heb behoefte aan fietsen. Na 300 meter zie ik Wiebe en Rijck! Rijck is uit Haarlem gekomen om mee te fietsen. Het is een warm weerzien na een week scheiding. Bij de Spar staat alleen Roel zijn opwachting te maken. ( ook nog in een verkeerd shirt,….) Gevieren besluiten we via de prachtige bossen en de schelmse weg naar ” de blauwe kamer” te fietsen, ongeveer een tocht van 100 km. Een echt mooie tocht met voor een ieder wat wils. Een beetje klimmen, lange rechte stukken langs het water en oude landerijen. De bello-dolo mannen lijken nog wat extra rode bloedlichaampjes te hebben. In vliegende vaart gaat het richting Wageningen. Roel, met een hoogte stage in de Vogezen en een luie vakantie in de Provence achter de rug, doet (nog) niet onder voor de strak in Bello-outfit uitziende Bello-dolo mannen. Ik ben voor het eerst in ” De blauwe kamer” en geniet van deze mooie plek. Roel geeft geschiedenisles. Een oude steenfabriek langs de Rijn, omgebouwd tot restaurant met fraaie vergezichten en uiterwaarden die bij hoog water onderlopen. Wiebe heeft hier vlakbij gewoond en kent antieke weetjes over deze streek. Op de weg terug komen we de dames van de Veluwerijders tegen die oefenen voor een wedstrijd in Limburg. Even haken ze aan, maar dat is van korte duur. Niet alle dames kunnen ons tempo volgen. Via de dijk, langs Wolfheze, richting Otterlo, naar de watertoren, via de Posbank gaat het retour Dieren. En op het laatste stuk zie je het verschil. De ” luie” vakantie van Roel heeft de hoogtestage in de Vogezen teniet gedaan. De Bello-dolo’s dollen en sprinten, uiteindelijk moet Roel passen, niet opgewassen tegen het erytrocyten geweld van de anderen. Later blijkt Roel 3,5 kg lichaamsgewicht kwijt te zijn. Echter, des avonds zit het er weer op, vochtverlies dus. Met een gemiddelde van 29,5 km /U hebben we heerlijk gevieren ruim 100 km gekoerst.