Zoals elke
Zoals elke morgen worden we gewekt door het ruisen van de sproeiers op het grote grasveld om ons huis. Noodzakelijk om hier het gras groen te houden. Vaderdag betekent hier, dat je als vader zelf naar de panificcio moet om daar een ciabatta te halen. Geen probleem want in het prachtige ochtendzonnetje is dat nog geen twee minuten lopen. Het is zondag, dus moet er gefiets worden. Ik kan me hier gemakkelijk naar de Spar begeven (daar zijn er hier heel veel van; net als Coops), maar daar verwacht ik niet echt een medefietser.
Dan maar alleen en uitgezaaid door Elly begin ik aan een tochtje door het binnenland van Toscane. Eerst door Cecina waar de straten zijn afgezet voor een wielerwedstrijd voor jonkies. Dan een forse klim naar Guardistallo. Ik moet verder naar Casino di Terra en raadpleeg enkele oudere signoras (ik kan de apostrof niet op het toetsenbord vinden). De signoras hebben een heel verhaal en wijzen erbij in een richting. Dat verhaal was voor mij niet nodig geweest. Ik heb aan het wijzen voldoende. Na Casino di Terra begint het pas goed met een klim door verlaten gebied naar Miemo. Er liggen wat ?dorpjes? naast de route, maar die zijn alleen via zandwegen bereikbaar. De asfaltweg is soms heel slecht, wat vooral bij afdalingen niet echt heel prettig is. Na een kilometer of 12 zou ik bij een plaatsnaam liksaf moeten slaan. Ik zie echter geen dorpje, huizenconcentratie of iets wat een plaatsnaam mag hebben en mis zo mijn afslag. Gelukkig rijdt ik nu een kilometer of 10 te ver door, maar kom wel in een dorpje met een bar (en water). De liter gekoelde mineraalwater maakt de 20 ectra kilometers meer dan goed, want als ik de juiste afslag vindt gaat het gelijk met zon 20 procent omhoog. Via Castelina Maritima en Riparbella vindt ik mijn weg terug naar Cecina. Vanaf Riparbella zijn het 10 km afdaling en dan nog zon 10 km vals plat omhoog en omlaag.
Thuisgekomen lees ik 100 km op de teller en 1200 hoogtemeters. Gemiddelde van 25 km/uur en nog veel belangrijker: goed kunnen oefenen met klimmen in de brandende zon (max temp 35 graden).
Nog een weekje en dan komen wij weer terug.
Lees op de mail en in de verslagen een hele discussie over regels en anarchie. Ben het met Rijck eens, dat we net als tijdens de vorige avonturen er met wat overleg altijd prima zijn uitgekomen. Veel hangt toch ook samen met de omstandigheden en de waan van de dag.
Groeten vanuit Toscane,
Willem.