Zaterdag
Een oproep om mee te gaan naar Wageningen, voor een tochtje van 150 km,
ontving ik op een vrij laat moment. Dus ging ik mentaal redelijk onvoorbereid op pad.
Aan de start zouden verschijnen: Arre, (gastfietser) Harry, Maarten, Rijck en Wiebe.
Rijck ‘moest’ afzeggen, naar zijn zeggen was hij licht geblesseerd.
De discipline van het tijdrijden is hem kennelijk nog niet echt gegeven.
Maar ach 2000 andere ingeschrevenen bleven ook weg, thuis gebleven voor het slechte weer?
Of gewoon thuis gebleven voor de oranjebuis?
Voor een agnost is het logisch dat die zich niet laat beïnvloeden door een naam als ‘De Hel van Wageningen’.
Maar het werd het wel, althans die beleving is bljven hangen,
meer dan dat we iets heel klassieks voor of met Jan Janssen hadden gepresteeerd.
Even tussen door; Op veroek van Wiebe hed ik beloofd dit verslag op Jip en Janneke niveau ter schrijven.
Ik weet niet hoe mij dit lukt.
Willen jullie eventuele, niet door Wiebe begrepen passages, toelichten aan hem?
Voor wie ook niet in hemel en hel geloofd zal ik jullie toch enige belevenissen van dien aard schetsen.
1. Maarten verscheen aan de start maar met badslippers aan zijn voeten: schoenen vergeten.
De herkenbare nachtmerrie van velen van ons sloeg toe (= heb ik alles wel bij mij?)
Gevolg:Vrouw uit bed gebeld, na bezorgen met auto, groep half uur wacthen.
2. Het regende met regelmaat en soms zo hard dat ik mij al in Zuid Frankrijk waande. ( ik ga vrijdag a.s. op vakantie)
3. Het klimmen over één molshoop is geen probleem, maar als je daar 150km mee bezig bent dan is dat helwaardig vermoeiend.
4. Als een vaste hekkensluiter ook nog een slechte dag heeft, dan is zo’n tocht extra zwaar, en ontmoet je zeer sociaal wachtende
Bello-leden en gastfietsers, maar zoms ook meewarige blikken.
Op dit moment schuiven weer die mooie foto’s van enkele GBBT’s over het beeld en denk ik was het maar zo warm geweest.
5. De hel werd voor enkele fietsers fysieke werkelijkheid omdat zij op de vele spekgladde wildroosters onderuit gingen.
Ja en als je dan bewust wilt leven naar de eed van hippocrates die je ooit hebt uitgesproken,
dan help je je gevallen mede fietser. Gevolg half uur wachten in regen en wind. ( fietser kon gelukkig nadien zittend naar ziekenhuis).
Allen hebben we klachten over de oranje fans!!
Deden wij ons best op de fiets maar informeerden de fans ons maar niet over doelpunten;
althans onderweg hadden wij gerekend op luid gejuich en gefoefoetoeter bij elk doelpunt.
Het was akelig stil op straat!
Ook deze onzekerheid droeg bij aan onze hel.
Na al dit weegeklach is er -ook uit mijn mond- toch nog ook veel goeds te melden.
– Allen reden te tocht gezond uit;
– Het was weer in een zeer plezierige onderlinge sfeer;
– Gastfietser Harry geniet van deze status en verwacht dat Bello minimaal een tweejarig
serieus ballotage proces als standaard heeft (hij zou eens moeten weten);
– Extra genoot Harry omdat hij zijn transportfiets thuis kon laten; zijn nieuwe Jans Janssen racefiets was beschikbaar;
– De tweede helft werd minder regenachtig, onze sokken waren droog aan de finish;
– Koffie met gebak op de Posbank was heerlijk met vriendelijke bediening;
– Nederland won met 1-0
– Ondergetekende ontmoette zoon Roel die de 200km reed; Arre merkte op: oh die van BlubBello. (geheugentest)
– Gezamenlijk bereikten we de finish ondanks dat de verslaggever een stuk had afgesneden ( de italiaanse weg? vermeden)
– Voor zover bekend hebben we geen van allen last gehad van de aangekondigde verkeerschaos
en tot slot:
De natuur was en is prachtig! Een mooie tocht die niet voor de poes is en haar naam waar maakt.
Het is nu 8.11 uur.
Voor alle Bello leden nog net tijd genoeg om de wekker af te laten lopen,
snel uit bed te gaan en op de Fiets om op tijd bij de Spar te verschijnen.
Jullie hebben wat in te halen!
Veel plezier en graag tot ziens.
ontving ik op een vrij laat moment. Dus ging ik mentaal redelijk onvoorbereid op pad.
Aan de start zouden verschijnen: Arre, (gastfietser) Harry, Maarten, Rijck en Wiebe.
Rijck ‘moest’ afzeggen, naar zijn zeggen was hij licht geblesseerd.
De discipline van het tijdrijden is hem kennelijk nog niet echt gegeven.
Maar ach 2000 andere ingeschrevenen bleven ook weg, thuis gebleven voor het slechte weer?
Of gewoon thuis gebleven voor de oranjebuis?
Voor een agnost is het logisch dat die zich niet laat beïnvloeden door een naam als ‘De Hel van Wageningen’.
Maar het werd het wel, althans die beleving is bljven hangen,
meer dan dat we iets heel klassieks voor of met Jan Janssen hadden gepresteeerd.
Even tussen door; Op veroek van Wiebe hed ik beloofd dit verslag op Jip en Janneke niveau ter schrijven.
Ik weet niet hoe mij dit lukt.
Willen jullie eventuele, niet door Wiebe begrepen passages, toelichten aan hem?
Voor wie ook niet in hemel en hel geloofd zal ik jullie toch enige belevenissen van dien aard schetsen.
1. Maarten verscheen aan de start maar met badslippers aan zijn voeten: schoenen vergeten.
De herkenbare nachtmerrie van velen van ons sloeg toe (= heb ik alles wel bij mij?)
Gevolg:Vrouw uit bed gebeld, na bezorgen met auto, groep half uur wacthen.
2. Het regende met regelmaat en soms zo hard dat ik mij al in Zuid Frankrijk waande. ( ik ga vrijdag a.s. op vakantie)
3. Het klimmen over één molshoop is geen probleem, maar als je daar 150km mee bezig bent dan is dat helwaardig vermoeiend.
4. Als een vaste hekkensluiter ook nog een slechte dag heeft, dan is zo’n tocht extra zwaar, en ontmoet je zeer sociaal wachtende
Bello-leden en gastfietsers, maar zoms ook meewarige blikken.
Op dit moment schuiven weer die mooie foto’s van enkele GBBT’s over het beeld en denk ik was het maar zo warm geweest.
5. De hel werd voor enkele fietsers fysieke werkelijkheid omdat zij op de vele spekgladde wildroosters onderuit gingen.
Ja en als je dan bewust wilt leven naar de eed van hippocrates die je ooit hebt uitgesproken,
dan help je je gevallen mede fietser. Gevolg half uur wachten in regen en wind. ( fietser kon gelukkig nadien zittend naar ziekenhuis).
Allen hebben we klachten over de oranje fans!!
Deden wij ons best op de fiets maar informeerden de fans ons maar niet over doelpunten;
althans onderweg hadden wij gerekend op luid gejuich en gefoefoetoeter bij elk doelpunt.
Het was akelig stil op straat!
Ook deze onzekerheid droeg bij aan onze hel.
Na al dit weegeklach is er -ook uit mijn mond- toch nog ook veel goeds te melden.
– Allen reden te tocht gezond uit;
– Het was weer in een zeer plezierige onderlinge sfeer;
– Gastfietser Harry geniet van deze status en verwacht dat Bello minimaal een tweejarig
serieus ballotage proces als standaard heeft (hij zou eens moeten weten);
– Extra genoot Harry omdat hij zijn transportfiets thuis kon laten; zijn nieuwe Jans Janssen racefiets was beschikbaar;
– De tweede helft werd minder regenachtig, onze sokken waren droog aan de finish;
– Koffie met gebak op de Posbank was heerlijk met vriendelijke bediening;
– Nederland won met 1-0
– Ondergetekende ontmoette zoon Roel die de 200km reed; Arre merkte op: oh die van BlubBello. (geheugentest)
– Gezamenlijk bereikten we de finish ondanks dat de verslaggever een stuk had afgesneden ( de italiaanse weg? vermeden)
– Voor zover bekend hebben we geen van allen last gehad van de aangekondigde verkeerschaos
en tot slot:
De natuur was en is prachtig! Een mooie tocht die niet voor de poes is en haar naam waar maakt.
Het is nu 8.11 uur.
Voor alle Bello leden nog net tijd genoeg om de wekker af te laten lopen,
snel uit bed te gaan en op de Fiets om op tijd bij de Spar te verschijnen.
Jullie hebben wat in te halen!
Veel plezier en graag tot ziens.