Zaterdag 2

Zaterdag 20 januari. Kwartoveracht op zaterdagochtend is het tijdstip waarop, week in week uit, geruisloos een auto bij ons de straat inrijdt. Achterop een mountainbike en na een geroutineerde inbrekerstruck rijdt de auto dan na 5 minuten weg met twee MTB’s achterop en een extra passagier. Half acht gaat de wekker. 7.31 PC aanzetten: Buienradar. 7.33 tanden gepoetst geeft buienrader aan dat het 9.25 helemaal droog zal worden. In het miezerdruizeldonker rijdt de zwarte groenelabel auto naar Wijk aan zee. Daar aangekomen hijsen wij ons op de MTB’s en vertekken met goede moed, maar met een bang vermoeden. 9.45 regent het nog steeds en eigenlijk heftiger dan in het begin. Buienrader heeft ons gefopt! Tot 9.25 is de weersvoorspelling acuraat geweest, niet de voorspelling dat het na dat tijdstip niet meer zou regenen. Een nieuwe angst maakt zich van mij meester: het Dwangbuis! Het is duidelijk dat twee volstrekt gestoorden zich door het duingebidd voortbewegen. We passeren 10 voetballende veteranen in een duin weilandje. 5 Schotse Hooglanders staan ge:interesseerd te kijken. Ik roep: is dat het enige publiek dat jullie kunnen boeien? Antwoord: ja en gelukkig want ze hebben tenminste geen verstand van voetballen Als we nu eens door verplegers met dwangbuizen worden opgewacht bij onze vertrouwde Johanna’s Hof denk ik, en roep ik ook naar Rijck, dan is er voor ons geen ontkomen aan, wie zou ons geloven als Rijck zou zeggen ik sleep je voor de rechter. Of als ik zou zeggen ik ken jouw directeur en je commissaris. Dat leidt wellicht tot strakkere dwangbuizen en weinig meer. Het valt mee, zelfs de bediening kijkt ons oude mannen met dezelfde blije glimlach aan en brengt ons, ongevraagd en onbesteld onze inmiddels bekende bestelling. Daarna worden we overmoedig en na de rekenening te hebben voldaan duiken we weer de regen in. Na 3 uur regen onzekere verstandelijke vermogens en verkleumde oren en vingers, terwijl we dit maal het strad maar hebben gelaten voor wat het was, bereiken we het groene label op vier wielen. Weer een 25 minuten later nog een koffie en allerlei plannen om buienrader voor de rechter te slepen. Moraal: Ferry was dit weekend niet de enige gedeformeerde fietsfanaat. En alle andere BelloSchiergangers zijn gewaarschuwd: Er zijn getrainden onder u!