Zo verzamelden 3 Bello’s zich zondag j.l. bij de Spar, ondanks vakantietijd. Instigator is Willem, die ons, Wiebe en Maarten, kennelijk inspireerde om samen een rondje tempo doeloe te rijden. Wat wil je anders, met deze mannen?
Met Willem als wegkapitein is de bestemming niet lastig te bepalen. Dat gaat naar de Achterhoek, waar we Etten zullen aandoen. Bovendien smachten we dan al naar een koffielikeurtje. Via Doesburg, even langs de Oude IJssel, vervolgens driemaal een rechts-links combinatie, Hoog Keppel en Hummelo bereiken we de regionen waar Willems hard sneller van gaat kloppen. Hier de ligt de basis van zijn fietsbenen! Heerlijk trappen we door dit land, om Doetinchem heen, naar Terborg en ten slotte op steenworp afstand Etten. De koffie en het appelgebak waren prima, de temperatuur reeds 25 grC. Zouden we de bediening van Tiemessen toch moeten melden dat de koffie niet compleet is zonder likeurtje? Neen, daar is de dame, ver boven de pensioenleeftijd, toch met het keurige blaadje likeurtjes en water. Ze maakt van ons haar eerste foto met een smartphone.
Wel of geen Peeskesbult op de terugweg? Die hoort er zeker bij, dus gaan we via Klein Azewijn en de rondweg Azewijn richting ’s Heerenberg. Onderweg daagt Wiebe Willem uit om de prestaties zoals die lagen ten tijde van de training voor de Marmotte nog eens te evenaren. Hoewel niet direct aan mij gericht heb ik daarvoor bedankt. Over randwegen gesproken, zo passeren we Stokkum en rijden gedrieën behoorlijk goed, zij het op het kleine mes, de Peeskesweg. De wegen langs en door Beek, Loerbeek, Wehl en Angerlo brengen ons weer naar Doesburg. Ik maak mijzelf wijs dat het tempo gaandeweg wel is gedaald.
Dit pelotonnetje reed 89 km, met een gemiddelde van 24,7 km/u bij vrijwel geen wind en verwend door de zon.
Het was een waar genoegen om met Wiebe en Willem mijn rentree op de fiets te vieren! Heren, mijn dank.
